Ευχές από το Σωτήρη Βαρελά

Εύχομαι το 2011 να φέρει "αυξήσεις" σε υγεία και ευτυχία.

ΦΥΛΛΟ 86 ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ'' Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2010

Ιερέας Αντώνιος Σμυρνής

Του Λεωνίδα Γ. Θεοχάρη

Γεννήθηκε στο Σουλιμά το έτος 1862. Ήταν γόνος αρχοντικής οικογένειας και έφερε επάξια την οικογενειακή κληρονομιά μέχρι θανάτου του.
Δεν ήταν πολύ μορφωμένος, είχε τελειώσει μόνο το Δημοτικό σχολείο. Παρά την ανεπαρκή του μόρφωση ήταν ένας απλοϊκός, τέλειος λειτουργός του υψίστου.
Ήταν θαυμάσιος άνθρωπος και κληρικός. Πάντοτε συγκαταβατικός, υποχωρητικός, μειλίχιος, αλλά εκεί που χρειαζόταν ανυποχώρητος (αδιάλλακτος). Τύπος δίκαιος και ταπεινός, δραστήριος και εχέμυθος. Πάντοτε γελαστός και αστείος στους συγχωριανούς του με τα ωραιότερα αστεία και ανέκδοτα της εποχής εκείνης.
Αξέχαστη έχει μείνει η ρήση του στη Αρβανίτικη διάλεκτο: «όσο ρων Αντώνη, χαν πιν - εδέ κντων - πα άμα βντικ Αντώνη, μιρ τραστ, εδώ κντων», δηλαδή σε ελληνική μετάφραση: «όσο καιρό ζει ο παπα - Αντώνης, φάτε πιέτε και γλεντάτε, γιατί αν πεθάνει, τότε πάρτε σακούλια, ζητάτε (φαγητό επιβίωσης)»!!!
Ο παπα - Αντώνης έπαιρνε μέρος στα κοινά του χωριού και λάμβανε πρωτοβουλία για την επίλυση δύσκολων προβλημάτων της κοινότητας. Έπαιξε σπουδαίο ρόλο στη συμφιλίωση των συγχωριανών του.
Άνθρωπος που διακατεχόταν από πραγματική αγάπη για το Χριστό και απεχθανόταν το μίσος, την κακία και την συκοφαντία.
Η ζωή του και όλη η δράση του υπήρξε υποδειγματική. Από την ημέρα που ντύθηκε με το ράσο υπήρξε ένα αληθινό πρότυπο αρετής και αγιότητας.
Η τροφή του η λιτή και ο ύπνος του λίγος, η καθαριότητά του απερίγραπτη και η εμφάνισή του άψογη. Συνδύαζε και συνέδεε την καθαριότητα του σώματος με την καθαριότητα της ψυχής.
Οι αρετές του τον ανέδειξαν σαν τον καλύτερο κληρικό και τον κατέταξαν μεταξύ των εκλεκτών του Θεού που δοκιμάζουν τη γεύση της ουράνιας μακαριότητας. Υπηρετούσε με ανιδιοτέλεια χωρίς οικονομικό συμφέρον και χωρίς αξιόλογη αμοιβή.
Του έδιναν οι χωριανοί (όσοι του έδιναν) δυόμισι (2,5) οκάδες σιτάρι το χρόνο (να σημειώσουμε πως τον καιρό εκείνο οι ιερείς δεν είχαν μισθό και δεν πληρώνονταν από το ελληνικό δημόσιο). Γύριζε ο ίδιος και το μάζευε από τα σπίτια και σε όσους διαπίστωνε ότι δεν είχαν να του δώσουν, τους έδινε και αυτό που είχε μαζέψει.
Αλήθεια, ποιός από τους σημερινούς ιερείς θα ήταν διατεθειμένος να το κάνει, έναντι και δεκαπλάσιας ακόμη αμοιβής των ιερέων της εποχής εκείνης;;;
Έκανε βίωμα και ζωή του τη ρήση του Απόστολου Παύλου: «Ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί ο Χριστός».
Ο γιος του Γεώργιος υπήρξε ένας άριστος δάσκαλος, υπηρέτησε στη Σκάλα Μεσσηνίας, στην Αθήνα ως βοηθός επιθεωρητού, διευθυντής των ορφανοτροφείων: Φλώρινας, Γρεβενών, Καλαμάτας, Λαμίας και Σιδηροκάστρου. Επίσης όταν εγκαταστάθηκε στην Αθήνα εξεδήλωσε πάντοτε θερμό ενδιαφέρον για την γενέτειρά του διατελέσας και Πρόεδρος του Συλλόγου Άνω και Κάτω Δωριτών "ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ", για το οποίο ζωηρώς ενδιαφερόταν.

ΔΗΜΟΣ ΟΙΧΑΛΙΑΣ - Ορκίστηκε το νέο Δημοτικό Συμβούλιο

Τελέστηκε το Σάββατο στο Πνευματικό Κέντρο Μελιγαλά η ορκωμοσία της νέας δημοτικής αρχής Οιχαλίας. Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε χθες ο δήμος: «Τον αγιασμό και την ορκωμοσία ετέλεσε ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος. Παραβρέθηκαν ο νέος αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Χρήστος Μαλαπάνης, ο απερχόμενος νομάρχης Δημήτρης Δράκος, ο νέος δήμαρχος Μεσσήνης Στάθης Αναστασόπουλος, όλοι οι απερχόμενοι δήμαρχοι των δήμων που συγκρότησαν τον Δήμο Οιχαλίας, ο γείτονας απερχόμενος δήμαρχος Ιθώμης Κώστας Γεωργακόπουλος, διευθυντές υπηρεσιών και σχολείων και πλήθος κόσμου». Μετά τον αγιασμό και την ορκωμοσία ο Δήμαρχος Φίλιππος Μπάμης είπε τα εξής:
«Δεν σας κρύβω ότι είναι μεγάλη τιμή και συγκίνηση για μένα να βρίσκομαι απέναντί σας ως ο πρώτος αιρετός δήμαρχος του νέου δήμου Οιχαλίας. Όπως είπα πρόσφατα σε μια συνάντηση των νέων δημάρχων των δήμων της Μεσσηνίας, το επιδιώξαμε, το διεκδικήσαμε από τους δημότες μας και προτείναμε το πρόγραμμά μας το οποίο έτυχε της αποδοχής τους. Άρα εκφράσαμε τη διάθεσή μας να προσφέρουμε ο καθένας στον τόπο του και δεν χωράνε μεμψίμοιρες κριτικές και παράπονα. Εμείς -και εγώ προσωπικά- ό,τι λέγαμε προεκλογικά θα το τηρήσουμε μέχρι κεραίας. Ποιος είπε ότι είναι εύκολα και ειδικά σήμερα, που μέρα με τη μέρα διαμορφώνεται μια καινούργια πραγματικότητα για τη χώρα αλλά και για μας; Με είπαν αισιόδοξο γιατί έχω άγνοια κινδύνου. Ε, σας πληροφορώ ότι και αισιόδοξος είμαι στη ζωή μου και τους κινδύνους γνωρίζω - γνωρίζω όμως και πώς να φτάνω στο αποτέλεσμα. Μου δίνει κουράγιο κατ’ αρχάς η οικογένειά μου, που τους ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, μου δίνετε κουράγιο και δύναμη εσείς οι δημοτικοί και τοπικοί σύμβουλοι, και κυρίως με ατσαλώνει αυτός ο θαυμάσιος κόσμος του δήμου μας, που περιμένει πολλά από μας. Δεν θα παραλείψω τους δημοτικούς υπαλλήλους, αυτούς που υπηρετούν σήμερα και αυτούς που θα έρθουν αύριο, σαν σημαντικό πυλώνα της λειτουργίας του νέου δήμου. Περιμένω πολλά γιατί ο κόσμος μας περιμένει πολλά, και ιδιαίτερα αγάπη και αυταπάρνηση γι‘ αυτό που κάνουν και θα κληθούν να κάνουν. Άρα το τρίπτυχο δημότες, σύμβουλοι, υπηρεσία θα είναι το τρένο για την εφαρμογή του προγράμματός μας, που ο λαός επικύρωσε με την ψήφο του. Φίλες και φίλοι, θα δώσουμε έμφαση στην χρηστή διοίκηση και στην αποφασιστικότητα για την επίλυση προβλημάτων που χρονίζουν, θα δώσουμε έμφαση στην απασχόληση και στα έργα υποδομής, στην ασφάλεια και την κοινωνική προστασία των κατοίκων, στα οικονομικά του δήμου και στη στελέχωση και εκπαίδευση των υπηρεσιών του δήμου, στην ποιότητα της ζωής και στην προστασία του περιβάλλοντος. Είχα πει προεκλογικά και το λέω και τώρα ότι έχω ένα όραμα για ένα δήμο νοικοκυρεμένο, συμμετοχικό και κυρίως ανθρώπινο, με κατοίκους υπερήφανους και επισκέπτες ευχαριστημένους. Έτσι θέλω τον νέο Δήμο Οιχαλίας. Σας καλώ λοιπόν από αυτό το βήμα, μαζί να κάνουμε το όραμα πραγματικότητα».

Στη συνέχεια χαιρετισμό απηύθυναν ο αντιπεριφερειάρχης και οι απερχόμενοι δήμαρχοι. Η τελετή ορκωμοσίας έκλεισε με την υπογραφή του πρακτικού από τον δήμαρχο και τους δημοτικούς και τοπικούς συμβούλους του νέου Δήμου Οιχαλίας.

Πηγή: Ελευθερία

Ευχές από το ιστολόγιο "Μεσσηνίων Ήθη"

Γεια σας, Θα θέλαμε να σας ευχηθούμε καλά Χριστούγεννα με υγεία και χαρά και ευτυχισμένο το Νέο Έτος!

Ακόμα, να ευχηθούμε επιτυχία και ενεργητικότητα στο ιστολόγιο σας και για τη νέα χρονιά και καλή συνέχεια στη διαδικτυακή πορεία σας!

Και πάλι καλές γιορτές!
Οι Διαχειριστές του "Μεσσηνίων Ήθη"

Γιαννάκης Μέλλιος

O Γιαννάκης Μέλλιος του Λυμπέρη, γεννήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 1770 στο Άνω Κούβελα, όπου σώζεται μέχρι σήμερα το σπίτι των Μέλλιων σε ερείπια.
Κατά τη παράδοση, ο Γ. Μέλλιος, έφηβος ακόμη, εφόνευσε με την πιστόλα του τον Τούρκο Αγά της περιοχής, που αποπειράθηκε για πρώτη φορά να πατήσει τα χώματα του Χωριού του και κατέφυγε στο Ζαχαρία Μπαρμπιτσιώτη, που τότε δρούσε ως πρωτοκλέφτης στο Μοριά. Στο σώμα του Ζαχαριά διακρίθηκε για τα ηγετικά του προσόντα και γρήγορα έγινε κλεφταρχηγός με δικό του μπαϊράκι. Κοντά του πήγαν ως κλέφτες οι αδελφοί του Κωσταντής και Δημήτρης καθώς και ο επ’ αδελφή γαμπρός του Παν. Ντούφας, από το Κουβελαίϊκο Μαυρομάτι.
Ο ιστορικός Τάκης Κανδηλώρος, αναφέρει ότι ο Μέλλιος ήταν μέλος της Ομοσπονδίας Κλεφταρματωλών του Μοριά, που είχε δημιουργήσει ο Ζαχαριάς, η οποία είχε νικήσει τους Τούρκους σε επανειλημμένες συγκρούσεις και είχε αναγκά­σει την τουρκική διοίκηση να τους αναγνωρίσει ως έμμισθους αρματωλούς. Ο Γρηγοριάδης γράφει ότι ο Μέλλιος διετέλεσε γενικός αρματωλός του Νομού Μεσσηνίας και τον περιγρά­φει ως Ομηρικό ήρωα. Μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι ήταν εγγράμματος, έξυπνος, ανδρείος, μαχητικός και απαράμιλ­λος στον κλεφτοπόλεμο, γι’ αυτό και όλοι οι σύγχρονοι του τον αποκαλούσαν «δάσκαλο του κλεφτοπόλεμου». Οι Τούρκοι όμως δεν μπορούσαν ν’ ανεχθούν επί πολύ την δράση των κλεφτών στο Μοριά και με σουλτανικό φιρμάνι εξαπέλυσαν άγριο διωγμό εναντίον τους την περίοδο 1804-1806. Το φιρμάνι συνοδεύτηκε και από Πατριαρχικό αφορισμό κατά των κλεφτών, ύστερα από πιέσεις που ασκήθηκαν στον Πατριάρχη από τον σουλτάνο, γεγονός που λειτούργησε ως καταλύτης για την εξόντωσή τους. Έτσι εξοντώθηκαν μεμονωμένα ο Ζαχαριάς, ο Πετμεζάς και άλλοι διάσημοι κλέφτες.
Κατά την περίοδο του διωγμού ο Γιαννάκης Μέλλιος έπαιξε ηγετικό ρόλο μεταξύ των κλεφτών του Μοριά, όπως αναφέρουν ο Γρηγοριάδης, ο Βασ. Πετμεζάς, ο Κανδηλώρος, ο καθηγητής Ν. Βέης, αλλά και κλέφτικο τραγούδι της εποχής εκείνης. Τελικά, μετά από συνεχή διωγμό ο Γ. Μέλλιος κατέφυγε στην Ζάκυνθο μαζί με τους αδελφούς του, τον Παν. Ντούφα και αρκετούς μαχητές του, περί τα μέσα Μαρτίου 1805. Ο Οσμάν πασάς του Μοριά, επικήρυξε τον Γ. Μέλλιο και τους αδελφούς του Δημήτρη και Κωνσταντή με το ποσό των 150 φλουριών τον καθένα και ζήτησε από τις αρχές των Ιονίων νήσων την σύλληψη και παράδοση τους, αίτημα όμως που δεν ικανοποιήθηκε. Προφανώς για λόγους ασφαλείας ο Γ. Μέλλιος και τα αδέλφια του άλλαξαν το επώνυμό τους σε Λυμπερόπουλους, κατά την παραμονή τους στα Επτάνησα, από το όνομα του πατέρα τους που ήταν Λυμπέρης.
Τα Επτάνησα την εποχή εκείνη κατείχαν οι Ρώσοι, που στρατολογούσαν Έλληνες μισθοφόρους για να πολεμήσουν τους Γάλλους. Και ο Γ. Μέλλιος με τα αδέλφια του και τον Ντούφα, εντάχθηκε ως λοχαγός στα μισθοφορικά αυτά σώματα και πολέμησε κατά των Γάλλων στην Νεάπολη της Ιταλίας. Τους Ρώσους διαδέχθηκαν οι Γάλλοι στην κατοχή των Επτανήσων το 1807 και τους τελευταίους οι Άγγλοι το 1809. Τόσο οι Γάλλοι όσο και οι Άγγλοι, δέχθηκαν τους Έλληνες ως μισθοφόρους στην υπηρεσία τους. Ο Γιαννάκης Μέλλιος ήταν πάντοτε διοικητής λόχου. Οι Έλληνες υπηρετούσαν τους ξένους με την προσδοκία ότι θα τους βοηθήσουν να ελευθερώσουν την Πατρίδα τους. Οι ξένοι όμως είχαν τα δικά τους συμφέροντα. Έτσι οι Άγγλοι χρησιμοποιούσαν τους Έλληνες κατά των Γάλλων για την κατάληψη της Λευκάδας και των Παξών και στην συνέχεια τους έστειλαν προς υπεράσπιση της Σικελίας μέχρι το 1814. Ο Μέλλιος για τις ανδραγαθίες του στις μάχες προήχθη τελικώς σε μαγγιόρο (Ταγ/ρχη). Το 1816 διαλύθηκαν από τους Άγγλους τα μισθοφορικά σώματα των Ελλήνων και οι αξ/κοί τους αποστρατεύτηκαν.
Το 1817 ο Γιαννάκης Μέλλιος, τα αδέλφια του και ο Ντούφας επανήλθαν κρυφά στον Μοριά. Στις 20 Σ/βρίου 1818 ο Αναγνωσταράς πέρασε από το Κούβελα και μύησε το Γ. Μέλλιο στη Φιλική Εταιρεία. Από το αρχείο φιλικών του Παν. Σέκερη προκύπτει ότι ο Μέλλιος μυήθηκε ως Γιαν. Λυμπερόπουλος Κουβελιώτης, χρονών 45, καπετάνιος των αρμά­των δια Αναγ. Παπαγεωργίου. Όπως αναφέρει στην αίτησή της η χήρα του Δημητρίου Μέλλιου, ο Γιαννάκης Μέλλιος μύησε στην συνέχεια τους αδελφούς του Δημήτρη και Κωνσταντή, τον Παν. Ντούφα και πολλούς άλλους, περιερχόμενος τους νομούς Ηλείας, Μεσσηνίας και Λακωνίας. Ο αγωνιστής και φιλικός Παν. Παπαθανασόπουλος από το Γεωργίτσι της Σπάρτης αναφέρει σε αίτησή του ότι ως φιλικός πήγε στην Κων/πολη τις παραμονές της Επαναστάσεως και ότι η εκεί η ηγεσία της Εταιρείας, του παρέδωσε να μεταφέρει έγγραφη πρόσκληση προς τον Θ. Κολοκοτρώνη και Γ. Μέλλιο για να ηγηθούν του ένοπλου αγώνα στην Πελοπόννησο. Παράλλη­λα ο Μέλλιος στρατολόγησε έγκαιρα τους Ντρέδες του και φρόνησε για τον εξοπλισμό τους, ώστε να είναι έτοιμοι κατά την έναρξη του αγώνα. Πέρα απ’ όσα διασώζει η παράδοση για το θέμα αυτό, έχουμε και τη γραπτή μαρτυρία του αγωνιστή Παπαπολυζώη Κουτουμάνου από τη Νέδουσα Αλαγονίας, ο οποίος αναφέρει στα απομνημονεύματά του ότι τη νύκτα της 17/18 Μαρτίου 1821 βρίσκονταν στη Μονή Μανδρακίου Καλαμάτας ο Γ. Μέλλιος, ο Νικηταράς, ο Κεφάλας κ.α., που με 94 μουλάρια και εκατό νοματαίους κουβαλούσαν όλη νύκτα μπαρουτόβολα από το πλοίο του Μέξη που είχε έρθει από τις Κυδωνιές της Σμύρνης στον Αλμυρό Καλαμάτας. Ο ίδιος αγωνιστής αναφέρει ότι το βράδυ της 22ας Μαρτίου 1821 μαζί με τους άλλους καπεταναίους (Μαυρομιχάλη, Παπαφλέσσα, Κολοκοτρώνη κ.λ.π.) βρίσκονταν στη Μονή Βελανιδιάς και ο Γ. Μέλλιος με 200 παλικάρια και ότι όλοι μαζί την επομένη μπήκαν στην Καλαμάτα και την κατέλαβαν αναίμακτα. Δεν είναι γνωστό πότε αναχώρησε ο Μέλλιος από την Καλαμάτα και ποιο ακριβώς δρομολόγιο ακολούθησε. Πάντως δεν βρισκόταν στο Κεφαλάρι του Σουλιμά στις 25 Μαρτίου, όπου ο Πρωτοσύγκελος Αμβρόσιος Φραντζής συνάντησε τους υπόλοι­πους Ντρέδες υπό τον Παπατσώρη και λοιπούς καπεταναίους. Μας τον παρουσιάζει όμως να μπαίνει πρώτος το πρωί της 26ης Μαρτίου 1821 στην πόλη της Αρκαδιάς μαζί με τους Παν. Ντούφα, Γεωρ. Συράκο και τους 250 Ντρέδες και να σπεύδει προς την καταδίωξη των Τούρκων που βρίσκονταν στα Φιλιατρά. Οι Τούρκοι όμως σαν έμαθαν την είσοδο των Ελλήνων στην Κυπαρισσία, αναχώρησαν εσπευ­σμένα για το Νιόκαστρο. Έτσι ο Μέλλιος παρέμεινε στα Φιλιατρά, ώσπου την επομένη κατέφθασαν και άλλες επαναστατικές δυνάμεις υπό τους Παπατσώρη, Γρηγοριάδη και λοιπούς και όλοι μαζί εξεστράτευσαν κατά των Μεσσηνιακών φρουρίων.
Οι Τούρκοι, αφού ασφάλισαν τις οικογένειές τους στο Νεόκαστρο, επέστρεφαν προς Κυπαρισσία, για ν' αντιμε­τωπίσουν τους επαναστάτες και να προστατεύσουν τις περιουσίες τους. Η συνάντηση των Τούρκων και Ελλήνων έγινε κοντά στη Λιγούδιστα (Χώρα), κατά τον Γρηγοριάδη στις 27 Μαρτίου, κατά δε τον Φραντζή στις 29 Μαρτίου. Εκεί δόθηκε η πρώτη κατά μέτωπο νικηφόρα μάχη του αγώνα. Οι Έλληνες υπό την στρατιωτική ηγεσία του Μέλλιου νίκησαν 600 περίπου Οθωμανούς και τους έτρεψαν σε φυγή. Και καταδιώκοντάς τους, τους έκλεισαν στα φρούρια Νεοκάστρου και Μεθώνης, όπου και τους πολιόρκησαν στενά. Η πρώτη αυτή νίκη κατά των Τούρκων, ενίσχυσε το ηθικό και την αυτοπεποίθηση των απειροπόλεμων Ελλήνων.
Το στρατόπεδο των επαναστατών, ενισχύθηκε και από Πύλιους αγωνιστές υπό τον Επίσκοπο Μεθώνης Γρηγόριο, τον οποίο οι πολιορκητές ανεγνώρισαν ως στρατοπεδάρχη τους, τιμής ένεκεν. Ο Μέλλιος όρισε ως υπεύθυνο της πολιορκίας του φρουρίου της Μεθώνης τον Παν. Ντούφα, ενώ ο ίδιος διατήρησε την ευθύνη για την πολιορκία του Νεοκάστρου. Ωστόσο, οι Επαναστατημένοι Έλληνες δεν είχαν συνειδητοποιήσει το μέγεθος του εγχειρήματος που είχαν αναλάβει και έτσι το Πάσχα (10 Απριλίου) αναχώρη­σαν οι περισσότεροι για τα σπίτια τους, προκειμένου να συνεορτάσουν με τις οικογένειές τους. Βλέποντας οι έγκλειστοι Τούρκοι του Νεοκάστρου ότι το στρατόπεδο των πολιορκητών είχε αδυνατίσει, πραγματοποίησαν την Δευτέρα του Πάσχα αποφασιστική έξοδο, προκειμένου να λύσουν την πολιορκία. Οι λίγοι πολιορκητές υπό τον Γιαννάκη Μέλλιο και τους λοιπούς οπλαρχηγούς, κράτησαν τις θέσεις τους, ωσότου κατέφθασε ο Παν. Ντούφας με ολίγους αγωνιστές που διέθετε από την πολιορκία της Μεθώνης και με συνεχείς πυροβολισμούς και αλαλαγμούς ανάγκασε τους Τούρκους να σπεύσουν να κλειστούν στο κάστρο, πιστεύοντας ότι είχαν φτάσει μεγάλες ενισχύσεις στους πολιορκητές.
Όταν εδραιώθηκε η πολιορκία των φρουρίων, ο Μέλλιος απέστειλε στις αρχές Μαΐου τον αδελφό του Δημήτριο με 200 Ντρέδες για την ενίσχυση της πολιορκίας της Τριπολιτσάς. Ο Δημ. Μέλλιος έλαβε μέρος στη νικηφόρα μάχη του Βαλτετσίου και στη συνέχεια συμμετείχε ως εκπρόσωπος των Καπεταναίων της Αρκαδιάς στην Συνέλευση των Καλτετζών, όπου συνεστήθη η Πελοποννησιακή Γερουσία. Τον άλλο αδελφό του Κων. Μέλλιο με 300 Ντρέδες, έστειλε κατά των Τουρκαλβανών του Λάλα Ηλείας, που αποτελού­σαν σοβαρή εστία κινδύνου για την Επανάσταση. Και ο Κωνσταντής Μέλλιος με τους Ντρέδες του, συνέβαλε ουσιαστικά στην εκδίωξη των Λαλαίων, όπως ομολογείται από τους Γρηγοριάδη, Φρατζή, Κων. Μεταξά κ.α.
Από τα μέσα Μαΐου 1821 το Νεόκαστρο αποκλείστηκε και από τη θάλασσα με δύο Σπετσιώτικα πλοία. Έτσι η ζωή των πολιορκημένων έγινε πιο δύσκολη, αφού δεν μπορούσαν πλέον να ανεφοδιαστούν. Στις 16 Ιουλίου 1821 ο Γιαννάκης Μέλλιος με προσωπικό του εγχείρημα κατέλαβε το υδραγω­γείο του φρουρίου, αποστερώντας από τους πολιορκημέ­νους και το νερό. Το γεγονός τούτο έσπευσε την παράδοση του Νεοκάστρου στις 7 Αυγούστου 1821, που αναμφίβολα ήταν μία από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες του αγώνα, στην οποία η συμβολή του Μέλλιου ήταν αποφασιστική. Δυστυχώς, μετά την πτώση του Νεοκάστρου συνέβησαν δυσάρεστα γεγονότα. Οι περισσότεροι από τους παραδοθέντες Τούρ­κους σφάγηκαν. Τα λάφυρα, στα οποία όλοι οι αγωνιστές προσέβλεπαν, μεταφέρθηκαν δήθεν για ασφαλή διανομή στα Σπετσιώτικα πλοία και τα πήραν οι Σπετσιώτες και έφυγαν. Έτσι, οι αγωνιστές της ξηράς και ιδιαίτερα οι Ντρέδες δεν πήραν απολύτως τίποτε, γεγονός που δημιούργησε δυσα­ρέσκεια και γκρίνια. Και το χειρότερο μέσα σ' ένα κλίμα αντιπαλότητας και αντιδικίας, μεταξύ ορεινών και πεδινών αγωνιστών, φονεύθηκε στην Πύλο ο αρχηγός των Ντρέδων Γιαννάκης Μέλλιος από τον Φιλιατρινό καπετάνιο Παπαναστάση. Η τραγωδία ολοκληρώθηκε με το φόνο στη συνέχεια του Ντούφα και του Παπαναστάση. Αναμφίβολα, η απώλεια για το αγωνιζόμενο Έθνος και την περιοχή μας τριών σημαντι­κών οπλαρχηγών ήταν τεράστια. Ειδικότερα όπως ο χαμός του Γιαννάκη Μέλλιου άφησε δυσαναπλήρωτο κενό, αφού αυτός ήταν ο φυσικός ηγέτης, ο πολέμαρχος που ενέπνεε εμπιστοσύνη, εμψύχωνε και οδηγούσε σε νίκες τους μαχητικούς Ντρέδες. Κατά την παράδοση, τα παλικάρια του Μέλιου μετέφε­ραν τον νεκρό αρχηγό τους στο Κούβελα και τον ενταφίασαν μπροστά στην είσοδο της Εκκλησίας του Αγ. Νικολάου, που ήταν και το νεκροταφείο του Χωριού του. Το 1992 έγινε εκσκαφή στο σημείο που υποδείκνυαν οι γέροντες ως τον τάφο του Μέλλιου και πράγματι βρέθηκαν τα οστά του. Στο σημείο εκείνο κατασκευάστηκε λιθόκτι­στος τάφος, όπου σε επίσημη τελετή ο μακαριστός μητρο­πολίτης κ.κ. Στέφανος εναπέθεσε τα λείψανα του Γιαννάκη Μέλλιου στις 21 Αυγούστου 1993.
Ο Γιαννάκης Μέλλιος μέχρι και τον θάνατό του ήταν ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός των Ντρέδων. Με την πλούσια προεπαναστατική του δράση, και την πείρα του ως αξιω­ματικού ευρωπαϊκών στρατών, ήταν ένας εμπειροπόλεμος και καταξιωμένος στρατιωτικός ηγέτης πρώτου μεγέθους, που πρωτοστάτησε κατά τον απελευθερωτικό αγώνα στην περιοχή μας. Με τους προσωπικούς του ηρωισμούς, τους στρατηγικούς του σχεδιασμούς και τον συντονισμό των επαναστατικών δυνάμεων της περιοχής, εδραίωσε την επανάσταση στην ΝΔ Πελοπόννησο. Και η πολεμική πείρα των ηγετών κατά την έναρξη της Επαναστάσεως, που οι αγωνιστές ήταν σχεδόν άοπλοι και απειροπόλεμοι, ήταν κρίσιμο στοιχείο για την επιτυχία του αγώνα. Το ατύχημα είναι ότι χάθηκε πολύ πρόωρα και δεν μπόρεσε να προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του στο αγωνιζόμενο Έθνος και να περάσει τους ηρωικούς Ντρέδες στην Ιστορία. Οι Ντρέδες, βέβαια, συνέχισαν και μετά τον θάνατο του Μέλλιου να δίνουν το δυναμικό «παρών» τους σε όλες τις αναμετρήσεις του Μοριά και όχι μόνον, υπό τους αδελφούς Μέλλιους και τους άλλους Ντρέδες οπλαρχηγούς, αλλά δυστυχώς, η Ιστορία τους αγνόησε.

Πηγή: Ομιλία του Αντιστρατήγου ε.α. Παναγιώτη Ηλιόπουλου στις 8 Αυγούστου 2010 στο Κούβελα στην εκδήλωση προς τιμή του οπλαρχηγού Γιαννάκη Μέλλιου

Ευχές από το Φιλιατρά News

Διοικητικά Συμβούλια του Εξωραϊστικού - Πολιτιστικού Συλλόγου Άνω Δωριτών ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ''ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ''

Από 25-11-1981 έως 18-5-1982
1) Πρόεδρος: Παναγιώτης Ι. Αλλαγιάννης

2) Αντιπρόεδρος: Παναγιώτης Γ. Δεδεμάδης

3) Γεν. Γραμματέας: Ιωάννης Βασ. Πάλλας

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Βασίλειος Αναστ. Αντωνίου

6) Μέλος: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας

7) Μέλος: Αναστάσιος Γ. Παναγιωτόπουλος

Από 19-5-1982 έως 22-12-1982
1) Πρόεδρος: Ιωάννης Σωτ. Κόντος

2) Αντιπρόεδρος: Παναγιώτης Ι. Αλλαγιάννης

3) Γεν. Γραμματέας: Ιωάννης Βασ. Πάλλας

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Κων/νος Γ/Μ Δεδεμάδης

6) Μέλος: Παναγιώτης Γ. Δεδεμάδης

7) Μέλος: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας

Από 23-12-1982 έως 21-5-1984
1) Πρόεδρος: Ιωάννης Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Κων/νος Γ/Μ Δεδεμάδης

3) Γεν. Γραμματέας: Παναγιώτης Ι. Αλλαγιάννης

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Ιωάννης Σωτ. Κόντος

6) Μέλος: Παναγιώτης Γ. Δεδεμάδης

7) Μέλος: Αθανάσιος Ν. Κόλλιας (έως 30/5/83)

7α) Μέλος: Γεώργιος Ν. Τασιγιώργος (από 31/5/83)

Από 22-5-1984 έως 21-5-1986
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Παναγιώτης Ανδρ. Λυμπερόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Αναστάσιος Σ. Τασιγιώργος

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

6) Μέλος: Παναγιώτης Γ. Δεδεμάδης

7) Μέλος: Κων/νος Γ/Μ Δεδεμάδης

Από 22-5-1986 έως 10-5-1988
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Παναγιώτης Ανδρ. Λυμπερόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Αναστάσιος Σωτ. Τασιγιώργος

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Κων/νος Γ/Μ Δεδεμάδης

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Αμβρόσιος Γ. Δεδεμάδης

Από 11-5-1988 έως 23-5-1990
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Παναγιώτης Ανδρ. Λυμπερόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Αναστάσιος Σωτ. Τασιγιώργος

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Κων/νος Γ/Μ Δεδεμάδης

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Αμβρόσιος Γ. Δεδεμάδης

Από 24-5-1990 έως 14-5-1992
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Κων/νος Γ/Μ Δεδεμάδης

3) Γεν. Γραμματέας: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Αναστάσιος Σωτ. Τασιγιώργος

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Νικόλαος Παν. Σκόνδρας

Από 15-5-1992 έως 28-5-1994
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Ι. Αλλαγιάννης

3) Γεν. Γραμματέας: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

5) Μέλος: Βασιλική σύζ. Ιωάν. Μαγκαφά

6) Μέλος: Νικόλαος Παν. Σκόνδρας

7) Μέλος: Νικόλαος Διον. Παπαδόπουλος

Από 29-5-1994 έως 27-5-1996
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Ι. Αλλαγιάννης

3) Γεν. Γραμματέας: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας (έως 25-2-1995)

3α) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Διον. Παπαδόπουλος (από 26-2-1995)

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Βασιλική σύζ. Ιωάν. Μαγκαφά

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Νικόλαος Παν. Σκόνδρας

Από 28-5-1996 έως 26-5-1998
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Παν. Σκόνδρας

3) Γεν. Γραμματέας: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

4) Ταμίας: Αδάμ Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Βασιλική σύζ. Ιωάν. Μαγκαφά

Από 27-5-1998 έως 29-5-2000
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Παν. Σκόνδρας

3) Γεν. Γραμματέας: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

4) Ταμίας: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

5) Μέλος: Νικόλαος Διον. Παπαδόπουλος

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Κων/νος Ιωάν. Πάλλας

Από 30-5-2000 έως 28-5-2002
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ευστ. Λυμπερόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Αναστάσιος Δημ. Αρνόκουρος

4) Ταμίας: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

5) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

6) Μέλος: Δημήτριος Παν. Λαμπρόπουλος

7) Μέλος: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

Από 29-5-2002 έως 23-5-2004
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ευστ. Λυμπερόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

5) Μέλος: Δημήτριος Αθαν. Δεδεμάδης

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Δημήτριος Παν. Λαμπρόπουλος

Από 24-5-2004 έως 28-5-2006
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Αθαν. Δεδεμάδης (έως 7-6-2005)

3) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ευστ. Λυμπερόπουλος (από 7-6-2005)

4) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

5) Ταμίας: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

6) Μέλος: Παύλος Παν. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Δημήτριος Παν. Βαχαβιόλος

Από 29-5-2006 έως 25-5-2008
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Δημήτριος Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

6) Μέλος: Παναγιώτης Παύλ. Ανδριόπουλος

7) Μέλος:  Δημήτριος Ευστ. Λυμπερόπουλος

Από 26-5-2008 έως 09-10-2010

1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Δημήτριος Αθαν. Δεδεμάδης

5) Μέλος: Παναγιώτης Αναστ. Αντωνίου

6) Μέλος: Παναγιώτης Παύλ. Ανδριόπουλος

7) Μέλος: Δημήτριος Ευστ. Λυμπερόπουλος

Από 10-10-2010 έως 13-10-2012
1) Πρόεδρος: Κων/νος Βασ. Πάλλας (έως 19-11-2010)

1α) Πρόεδρος: Αναστάσιος Αρνόκουρος (από 21-11-2010)

2) Αντιπρόεδρος: Αναστάσιος Δημ. Αρνόκουρος (έως 19-11-2010)

2α) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης (από 21-11-2010)

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Όλγα Δημ. Δεδεμάδη

5) Μέλος: Ιωάννης Αλεξ. Ανδριόπουλος

6) Μέλος: Παν/της Αναστ. Αντωνίου

7) Μέλος: Παν/της Παύλ. Ανδριόπουλος

Από 14-10-2012 έως 11-10-2014
1) Πρόεδρος: Αναστάσιος Δημ. Αρνόκουρος (έως 28-2-2013)

1α) Πρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης (από 1-3-2013)

2) Αντιπρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης (έως 28-2-2013)

2α) Αντιπρόεδρος: Παν/της Παύλ. Ανδριόπουλος (από 1-3-2013)

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Όλγα Δημ. Δεδεμάδη

5) Μέλος: Ιωάννης Αλεξ. Ανδριόπουλος

6) Μέλος: Παν/της Παύλ. Ανδριόπουλος (έως 28-2-2013)

6α) Μέλος: Αναστάσιος Δ. Αρνόκουρος (από 1-3-2013)

7) Μέλος: Καλλιόπη Χατζάκη - Πάλλα

Από 12-10-2014 έως 08-10-2016 
1) Πρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

2) Αντιπρόεδρος: Παν/της Παύλ. Ανδριόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Όλγα Δημ. Δεδεμάδη

5) Μέλος: Αθανάσιος Αδ. Δεδεμάδης

6) Μέλος: Νικόλαος Ι. Μπούσιος

7) Μέλος: Γεράσιμος Χαρ. Μωραΐτης

Από 9-10-2016 έως 7-10-2018
1) Πρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

2) Αντιπρόεδρος: Παν/της Παύλ. Ανδριόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

4) Ταμίας: Όλγα Δημ. Δεδεμάδη

5) Μέλος: Ανδρέας Σάβ. Κόλλιας

6) Μέλος: Γεράσιμος Χαρ. Μωραΐτης

7) Μέλος: Αθανάσιος Αδ. Δεδεμάδης

Από 8-10-2018 έως 28-5-2022
1) Πρόεδρος: Δημήτριος Ι. Αλλαγιάννης

2) Αντιπρόεδρος: Παν/της Παύλ. Ανδριόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Καλλιόπη Χατζάκη - Πάλλα

4) Ταμίας: Νικόλαος Φωτ. Κόλλιας

5) Μέλος: Ιωάννης Αλεξ. Ανδριόπουλος (ως 31-10-2021)

6) Ανδρέας Σάβ. Κόλλιας
7) Αθανάσιος Αδ. Δεδεμάδης

Από 29-5-2022 έως 1-6-2024

1) Πρόεδρος: Ιωάννης Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Διον. Παπαδόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Καλλιόπη Χατζάκη - Πάλλα

4) Ταμίας: Νικόλαος Φωτ. κόλλιας

5) Μέλος: Παναγιώτης Παύλ. Ανδριόπουλος

6) Μέλος: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας

7) Μέλος: Νικόλαος Παν. Σκόνδρας

Από 2-6-2024 έως σήμερα

1) Πρόεδρος: Ιωάννης Βασ. Πάλλας

2) Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Διον. Παπαδόπουλος

3) Γεν. Γραμματέας: Καλλιόπη Χατζάκη - Πάλλα

4) Ταμίας: Νικόλαος Φωτ. κόλλιας

5) Μέλος: Παναγιώτης Παύλ. Ανδριόπουλος

6) Μέλος: Κωνσταντίνος Δημ. Θεοχάρης

7) Μέλος: Αθανάσιος Νικ. Κόλλιας

24 Μαρτίου 2004 (Η γιορτή των Ντρέδων) - 181η Επέτειος

Ευχαριστώ τον Παύλο Παν. Ανδριόπουλο, για την προσφορά του βίντεο.

Ευχαριστήριο του Προέδρου του Συλλόγου Άνω Δωριτών

Συμπατριώτισσες-ες,
Με την ευκαιρία ανάληψης των καθηκόντων, την 21/11/2010, του Προέδρου του Συλλόγου Άνω Δωριτών «ΤΟ ΣΟΥΛΙΜΑ», θα ήθελα να ευχαριστήσω τα μέλη του Συλλόγου που με εξέλεξαν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου και εν συνεχεία τα μέλη του Δ.Σ. που με ανέδειξαν Πρόεδρο του Συλλόγου, μετά την παραίτηση του Κώστα Βασ. Πάλλα από τη θέση του Προέδρου.
Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον πρώην Πρόεδρο, για τη μέγιστη και αξεπέραστή του προσφορά στο Σύλλογο και στο χωριό μας και είμαι βέβαιος πως θα συνεχίσει και στο μέλλον, για το καλό του χωριού μας.
Σε λίγους μήνες ο Σύλλογος Άνω Δωριτών συμπληρώνει 30 χρόνια ζωής-προσφοράς στο χωριό μας με αξιοζήλευτα έργα-εκδηλώσεις-δραστηριότητες και συνεχούς προσπάθειας, για τον ευπρεπισμό του Σουλιμά.
Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη χρονική περίοδο (οικονομική κρίση-Καλλικράτης), όπου ο Σύλλογος είναι πιο απαραίτητος από κάθε άλλη φορά.
Φίλες και φίλοι,
Θέλω να σας διαβεβαιώσω τόσο εγώ προσωπικά, όσο και το Διοικητικό Συμβούλιο πως θα δώσουμε με το παραπάνω όλες μας τις δυνάμεις για το καλό του χωριού μας.
Σας θέλουμε όλες και όλους συμπαραστάτες μας ενωμένους και αγαπημένους.
Παρακαλούμε τα μέλη που τα τελευταία χρόνια δεν ήταν κοντά στο Σύλλογο, αλλά και τους άλλους φίλους που δεν έχουν μέχρι σήμερα ενδιαφέρον-συμμετοχή να έρθουν κοντά μας.
Μαζί θα πετύχουμε τη διατήρηση, την προβολή και τον καλλωπισμό του Σουλιμά, που όλοι μας μηδενός εξαιρουμένου αγαπάμε και θέλουμε να κρατήσουμε ζωντανό.
Σας ευχαριστώ
Αναστάσιος Δημ. Αρνόκουρος

Λεύκτρο - Παραδείσια στην κυκλοφορία

Οι παραδόσεις τμημάτων του αυτοκινητοδρόμου Κόρινθος - Τρίπολη – Καλαμάτα συνεχίζονται. Μετά την παράδοση του τμήματος Τρίπολη – Αθήναιο (3/11/2010) και του ημικόμβου Αλφειού (29/11/2010), ο οποίος εξυπηρετεί την ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης, χθες 8/12/2010 παραδόθηκε στην κυκλοφορία το τμήμα Λεύκτρο - Παραδείσια.
Το νέο τμήμα, μήκους 5 περίπου χιλιομέτρων, συνδέει το υφιστάμενο τμήμα του αυτοκινητοδρόμου με τα Παραδείσια, μειώνοντας το χρόνο διαδρομής και φέρνοντας τη Μεσσηνία ακόμα πιο κοντά στην Αθήνα.
Με την παράδοση του, οι μετακινούμενοι έχουν πλέον στη διάθεσή τους μια ενιαία διαδρομή μέσω αυτοκινητοδρόμου σε μήκος 113 χιλιομέτρων, από την Κόρινθο έως τον ανισόπεδο κόμβο Παραδεισίων.
Οι εργασίες κατασκευής των υπολειπόμενων τμημάτων συνεχίζονται με εντατικούς ρυθμούς. Το υπόλοιπο μέρος του έργου μέχρι την Καλαμάτα, που κατασκευάζεται από τον ΜΟΡΕΑ, προβλέπεται να ολοκληρωθεί εντός του 2011. Με την ολοκλήρωσή του θα μειωθεί κατά πολύ ο σημερινός χρόνος διαδρομής, κάνοντας το ταξίδι πιο γρήγορο και πιο ασφαλές.

Πηγή: ΜΟΡΕΑΣ ΑΕ.

Ευχαριστήριο της Προέδρου της Τοπικής Κοινότητας Άνω Δωρίου

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους με τίμησαν με την ψήφο τους στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010, με το ψηφοδέλτιο "Πρωτοβουλία Πολιτών ΑΝΩ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ" με τον Φίλιππο Μπάμη.
Η προτίμησή σας είναι μια μεγάλη ευθύνη για μένα, να αποδείξω ότι μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτό που υποσχέθηκα προεκλογικά, δηλαδή πως στο πρόσωπό μου θα έχετε έναν δικό σας άνθρωπο στο χωριό μας και στο Δήμο.
Αυτό ισχύει τόσο γι αυτούς που με ψήφισαν όσο και γι αυτούς που είχαν διαφορετική προτίμηση, αλλά μοιράζονται μαζί μου την αγάπη και το ενδιαφέρον για το χωριό και τον τόπο μας.
Σας ευχαριστώ με όλη μου την καρδιά και υπολογίζω στη βοήθεια και στη συνεργασία όλων σας στα καθήκοντά μου.

Με εκτίμηση
Αγγελική Δημ. Θεοχάρη