Ένας ασφαλτοστρωμένος δρόμος δε δημιουργεί σήμερα καμία ιδιαίτερη εντύπωση σε κανέναν. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι αντίθετα προκαλεί καμιά φορά τις εύλογες διαμαρτυρίες κάποιων ανθρώπων που υφίστανται τις ταλαιπωρίες από τις εργασίες κατασκευής του.
Για το χωριό μας όμως ο δημόσιος δρόμος την εποχή που γινόταν ήταν έργο σημαντικό και γεγονός μεγάλο. Πρόκειται για το τμήμα του οδικού δικτύου Αγίου Γεωργίου – Άνω Δωρίου.
Στα παλιότερα χρόνια το κύριο μεταφορικό μέσο στο χωριό μας ήταν το άλογο και το γαϊδουράκι. Άλλωστε η μετακίνηση των κατοίκων περιοριζόταν στα γύρω χωριά.
Ταξίδι σε πιο απομακρυσμένα μέρη πολλοί λίγοι πραγματοποιούσαν και τότε χρησιμοποιούσαν τ
ο σιδηρόδρομο.
Η αρχή της διάνοιξης του δρόμου έγινε κατά το έτος 1953 με εργάτες από το χωριό μας, με ημερομίσθιο 24 δραχμές, με δωρεάν οικονομική ενίσχυση του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Μεσσηνίας.
Η διάνοιξη γινόταν με τα χέρια – δεν υπήρχαν τότε μηχανήματα – και ο εκβραχισμός με φουρνέλα, βαριές και λοστούς.
Στην κατασκευή, λοιπόν, του δρόμου ένα πλήθος από ανθρώπους άνδρες και γυναίκες ήταν αραδιασμένοι σε δεκάδες μέτρα, έσκαβε με τους κασμάδες για τη διάνοιξη του δρόμου, ενώ άλλοι πάσχιζαν να θρυμματίσουν μεγάλες πέτρες, χτυπώντας με τις βαριές τους ακατάπαυστα, ώρες ολόκληρες, μέσα ένα σύννεφο από σκόνη και διάφορους θορύβους δίνοντας περίπου την εικόνα κάτεργου .
Τον Οκτώβριο του 1975 ο αείμνηστος συμπατριώτης μας, επίτιμος Αρχηγός των Ενόπλεων Δυνάμεων, στρατηγός Ιωάννης Ντάβος (1918-2008) ανέθεσε στην 5η Μ.Ο.Μ.Α. την διαπλάτυνση, βελτίωση και ασφαλτόστρωση της οδού Αγίου Γεωργίου – Άνω Δωρίου. Το έργο αποπερατώθηκε και παραδόθηκε το Μάρτιο του 1976. Από τότε με την πάροδο του χρόνου, σε αρκετά σημεία του δρόμου, καταστράφηκε η άσφαλτος και χρειάστηκε να γίνει νέα ασφαλτόστρωση το έτος 2006, από τη Νομαρχία Μεσσηνίας.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ο σημαντικός ρόλος που έπαιξε ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος στην ανατροπή της χούντας και κυρίως στον έλεγχο του Στρατού τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης και στην εξουδετέρωση των αμετανόητων χουντικών αξιωματικών, αν και είχε προαχθεί και τοποθετηθεί ως αρχηγός του Γ΄ Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη, από το καθεστώς Ιωαννίδη.
Μετά το πραξικόπη
μα κατά του Μακαρίου, τον Ιούλιο του 1974, και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο η στρατιωτική δικτατορία έπνεε τα λοίσθια... Δευτέρα, 22 Ιουλίου, ξημέρωσε με πλήθος φημών... Ομάδα 250 αξιωματικών του Γ΄ Σώματος Στρατού είχε εκδώσει τελεσίγραφο, με το οποίο ζητούσε την παραίτηση της χούντας και την επιστροφή του βασιλιά και του Κ. Καραμανλή... Την πληροφορία για το τελεσίγραφο, που μεταδίδεται από την ελληνική εκπομπή της γερμανικής ραδιοφωνίας, ακολουθεί η φήμη ότι ο αρχηγός του Γ΄ Σώματος στρατηγός Ντάβος κατεβαίνει με τα τανκς στην Αθήνα για να συλλάβει τον Ιωαννίδη...
Δεν θα προλάβει... Την επομένη το πρωί οι τότε αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου, πανικόβλητοι από τις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, αποφασίζουν να «παραδώσουν» την εξουσία στους πολιτικούς. Ενημερώνεται ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Γκιζίκης. Συμφωνεί και αυτός και καλείται ο Ιωαννίδης. Αυτός διαφωνεί, αλλά «υπόσχεται» ότι δεν θα αντιδράσει... Την επομένη το πρωί φθάνει στην Αθήνα από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα ορκισθεί Πρωθυπουργός και θα σχηματίσει αμέσως την εθνική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης... Λίγες ώρες προτού ορκισθεί, θα εμφανισθούν στο γραφείο του Γκιζίκη κάποιοι αμετανόητοι χουντικοί αξιωματικοί, θαυμαστές του Ιωαννίδη, και θα ζητήσουν να ορκισθεί πρωθυπουργός ο Πέτρος Γαρουφαλιάς και υπουργός Άμυνας ο δικηγόρος Αλφαντάκης, συνήγορος των Απριλιανών σε όλες τις δίκες.
Η θρασύτατη εμφάνιση των ανησυχεί τον Καραμανλή. Λαμβάνονται έκτακτα μέτρα προστασίας του. Τα περισσότερα βράδια κοιμάται σε ένα μικρό πλοιάριο, κοντά σε αντιτορπιλικό... Ο Καραμανλής καλεί τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους διατάσσει να εκκενώσουν αμέσως το λεκανοπέδιο της Αττικής από όλες τις επίλεκτες μονάδες και τα τανκς... Οι αρχηγοί τολμούν να πουν ότι χρειάζονται έξι - επτά ημέρες!.. Έξαλλος ο πρωθυπουργός τούς απαντά: «΄Η τα τανκς ή εγώ»! Αυτό ήταν και το τέλος τους. Σε λίγες ημέρες, σε μυστική σύσκεψη του ΑΣΕΑ, διορίζεται αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων ο στρατηγός Διονύσιος Αρμπούζης, ο οποίος είχε αποστρατευθεί από τη χούντα, αμέσως μετά την 21η Απριλίου. Αρχηγός Στρατού τοποθετείται ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος, ο οποίος, κατά γενική εκτίμηση, εθεωρείτο νομιμόφρων και ικανός αξιωματικός. Ο κίνδυνος για αντιδράσεις από τους αμετανόητους χουντικούς παραμένει. Πολλοί περιτριγυρίζουν τον Γκιζίκη για να τον παρασύρουν στη συνωμοσία, η οποία θα είχε ως πρώτο στόχο τη σύλληψη του Καραμανλή!
Ο Ντάβος ο οποίος γνώριζε καλά «πρόσωπα και πράγματα» - ο Αρμπούζης ήταν επτά χρόνια εκτός - προχωρεί γρήγορα σε βαθιές αλλαγές και περιφρουρεί το Πεντάγωνο, ενώ συνεργάζεται με τον Γκιζίκη για την παρακολούθηση των συνωμοτών... Για τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης αποφασίζεται η εξορία στην Τζια των πρωταιτίων Παπαδόπουλου, Λαδά, Παττακού, Μακαρέζου και Ρουφογάλη. Θα παραμείνουν εκεί φρουρούμενοι ως τη δίκη και καταδίκη τους... Ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος θα προαχθεί το 1976 σε αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Θα αποστρατευθεί το 1980 όταν ο Καραμανλής θα του αναθέσει το υφυπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Σημ: Στη φωτογραφία ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος ανταλλάσσει χειραψία με τον Κ. Καραμανλή το Νοέμβριο του 1976.
Οι πληροφορίες για το δρόμο είναι από το Λεωνίδα Γ. Θεοχάρη και για τον Ιωάννη Ντάβο από την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Για το χωριό μας όμως ο δημόσιος δρόμος την εποχή που γινόταν ήταν έργο σημαντικό και γεγονός μεγάλο. Πρόκειται για το τμήμα του οδικού δικτύου Αγίου Γεωργίου – Άνω Δωρίου.
Στα παλιότερα χρόνια το κύριο μεταφορικό μέσο στο χωριό μας ήταν το άλογο και το γαϊδουράκι. Άλλωστε η μετακίνηση των κατοίκων περιοριζόταν στα γύρω χωριά.
Ταξίδι σε πιο απομακρυσμένα μέρη πολλοί λίγοι πραγματοποιούσαν και τότε χρησιμοποιούσαν τ
ο σιδηρόδρομο.Η αρχή της διάνοιξης του δρόμου έγινε κατά το έτος 1953 με εργάτες από το χωριό μας, με ημερομίσθιο 24 δραχμές, με δωρεάν οικονομική ενίσχυση του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Μεσσηνίας.
Η διάνοιξη γινόταν με τα χέρια – δεν υπήρχαν τότε μηχανήματα – και ο εκβραχισμός με φουρνέλα, βαριές και λοστούς.
Στην κατασκευή, λοιπόν, του δρόμου ένα πλήθος από ανθρώπους άνδρες και γυναίκες ήταν αραδιασμένοι σε δεκάδες μέτρα, έσκαβε με τους κασμάδες για τη διάνοιξη του δρόμου, ενώ άλλοι πάσχιζαν να θρυμματίσουν μεγάλες πέτρες, χτυπώντας με τις βαριές τους ακατάπαυστα, ώρες ολόκληρες, μέσα ένα σύννεφο από σκόνη και διάφορους θορύβους δίνοντας περίπου την εικόνα κάτεργου .
Τον Οκτώβριο του 1975 ο αείμνηστος συμπατριώτης μας, επίτιμος Αρχηγός των Ενόπλεων Δυνάμεων, στρατηγός Ιωάννης Ντάβος (1918-2008) ανέθεσε στην 5η Μ.Ο.Μ.Α. την διαπλάτυνση, βελτίωση και ασφαλτόστρωση της οδού Αγίου Γεωργίου – Άνω Δωρίου. Το έργο αποπερατώθηκε και παραδόθηκε το Μάρτιο του 1976. Από τότε με την πάροδο του χρόνου, σε αρκετά σημεία του δρόμου, καταστράφηκε η άσφαλτος και χρειάστηκε να γίνει νέα ασφαλτόστρωση το έτος 2006, από τη Νομαρχία Μεσσηνίας.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειωθεί ο σημαντικός ρόλος που έπαιξε ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος στην ανατροπή της χούντας και κυρίως στον έλεγχο του Στρατού τις πρώτες ημέρες της μεταπολίτευσης και στην εξουδετέρωση των αμετανόητων χουντικών αξιωματικών, αν και είχε προαχθεί και τοποθετηθεί ως αρχηγός του Γ΄ Σώματος Στρατού στη Θεσσαλονίκη, από το καθεστώς Ιωαννίδη.
Μετά το πραξικόπη
μα κατά του Μακαρίου, τον Ιούλιο του 1974, και την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο η στρατιωτική δικτατορία έπνεε τα λοίσθια... Δευτέρα, 22 Ιουλίου, ξημέρωσε με πλήθος φημών... Ομάδα 250 αξιωματικών του Γ΄ Σώματος Στρατού είχε εκδώσει τελεσίγραφο, με το οποίο ζητούσε την παραίτηση της χούντας και την επιστροφή του βασιλιά και του Κ. Καραμανλή... Την πληροφορία για το τελεσίγραφο, που μεταδίδεται από την ελληνική εκπομπή της γερμανικής ραδιοφωνίας, ακολουθεί η φήμη ότι ο αρχηγός του Γ΄ Σώματος στρατηγός Ντάβος κατεβαίνει με τα τανκς στην Αθήνα για να συλλάβει τον Ιωαννίδη...Δεν θα προλάβει... Την επομένη το πρωί οι τότε αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων Μπονάνος, Γαλατσάνος, Αραπάκης και Παπανικολάου, πανικόβλητοι από τις δραματικές εξελίξεις στην Κύπρο, αποφασίζουν να «παραδώσουν» την εξουσία στους πολιτικούς. Ενημερώνεται ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας στρατηγός Γκιζίκης. Συμφωνεί και αυτός και καλείται ο Ιωαννίδης. Αυτός διαφωνεί, αλλά «υπόσχεται» ότι δεν θα αντιδράσει... Την επομένη το πρωί φθάνει στην Αθήνα από το Παρίσι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, θα ορκισθεί Πρωθυπουργός και θα σχηματίσει αμέσως την εθνική κυβέρνηση της μεταπολίτευσης... Λίγες ώρες προτού ορκισθεί, θα εμφανισθούν στο γραφείο του Γκιζίκη κάποιοι αμετανόητοι χουντικοί αξιωματικοί, θαυμαστές του Ιωαννίδη, και θα ζητήσουν να ορκισθεί πρωθυπουργός ο Πέτρος Γαρουφαλιάς και υπουργός Άμυνας ο δικηγόρος Αλφαντάκης, συνήγορος των Απριλιανών σε όλες τις δίκες.
Η θρασύτατη εμφάνιση των ανησυχεί τον Καραμανλή. Λαμβάνονται έκτακτα μέτρα προστασίας του. Τα περισσότερα βράδια κοιμάται σε ένα μικρό πλοιάριο, κοντά σε αντιτορπιλικό... Ο Καραμανλής καλεί τους αρχηγούς των Ενόπλων Δυνάμεων και τους διατάσσει να εκκενώσουν αμέσως το λεκανοπέδιο της Αττικής από όλες τις επίλεκτες μονάδες και τα τανκς... Οι αρχηγοί τολμούν να πουν ότι χρειάζονται έξι - επτά ημέρες!.. Έξαλλος ο πρωθυπουργός τούς απαντά: «΄Η τα τανκς ή εγώ»! Αυτό ήταν και το τέλος τους. Σε λίγες ημέρες, σε μυστική σύσκεψη του ΑΣΕΑ, διορίζεται αρχηγός Ενόπλων Δυνάμεων ο στρατηγός Διονύσιος Αρμπούζης, ο οποίος είχε αποστρατευθεί από τη χούντα, αμέσως μετά την 21η Απριλίου. Αρχηγός Στρατού τοποθετείται ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος, ο οποίος, κατά γενική εκτίμηση, εθεωρείτο νομιμόφρων και ικανός αξιωματικός. Ο κίνδυνος για αντιδράσεις από τους αμετανόητους χουντικούς παραμένει. Πολλοί περιτριγυρίζουν τον Γκιζίκη για να τον παρασύρουν στη συνωμοσία, η οποία θα είχε ως πρώτο στόχο τη σύλληψη του Καραμανλή!
Ο Ντάβος ο οποίος γνώριζε καλά «πρόσωπα και πράγματα» - ο Αρμπούζης ήταν επτά χρόνια εκτός - προχωρεί γρήγορα σε βαθιές αλλαγές και περιφρουρεί το Πεντάγωνο, ενώ συνεργάζεται με τον Γκιζίκη για την παρακολούθηση των συνωμοτών... Για τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης αποφασίζεται η εξορία στην Τζια των πρωταιτίων Παπαδόπουλου, Λαδά, Παττακού, Μακαρέζου και Ρουφογάλη. Θα παραμείνουν εκεί φρουρούμενοι ως τη δίκη και καταδίκη τους... Ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος θα προαχθεί το 1976 σε αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Θα αποστρατευθεί το 1980 όταν ο Καραμανλής θα του αναθέσει το υφυπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Σημ: Στη φωτογραφία ο στρατηγός Ιωάννης Ντάβος ανταλλάσσει χειραψία με τον Κ. Καραμανλή το Νοέμβριο του 1976.
Οι πληροφορίες για το δρόμο είναι από το Λεωνίδα Γ. Θεοχάρη και για τον Ιωάννη Ντάβο από την εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου