Δήμος Δωρίου - Διοικητικές μεταβολές (1835 - 2010)

Ο Δήμος Δωρίου έλαβε νομική υπόσταση με Β.Δ. της 9 Απριλίου 1835, με την πρώτη προσπάθεια εσωτερικής οργάνωσης του νεοσύστατου Κράτους. Ανήκε στην επαρχία Τριφυλίας και το Νομό Μεσσηνίας που τότε είχαν κοινή πρωτεύουσα την Κυπαρισσία, μέχρι το 1835. Πήρε την ονομασία του, από την Αρχαία Ιστορία, στην προσπάθεια σύνδεσης της νεοαπελευθερωμένης Πατρίδας με το ένδοξο παρελθόν της, χωρίς να υπάρχουν τότε επαρκείς γνώσεις για την γεωγραφική συσχέτιση των τοπωνυμίων.
Αρχικά ο Δήμος Δωρίου περιελάμβανε το Σουλιμά, έδρα του Δήμου, το Βλάκα (Χρυσοχώρι), το Λάπι, το Πιτσά, το Ρίπεσι, την Αγριλιά, το Κούβελα και το Λιόπεσι (Μαυρομάτι) με σύνολο 2.433 κατοίκους. Με το ίδιο Β.Δ. συστάθηκε και ο Δήμος Ηλεκτρίδος, με έδρα το Ψάρι και τα χωριά Κλιέσουρα, Σύρτζι, Διμάνδρα, Κατσούρα με 1.245 κατοίκους. Στο Δήμο Ηλεκτρίδος, που αργότερα έγινε Δήμος Ηλέκτρας, αναφέρεται ότι περιλαμβάνονταν και τα χωριά Χαλκιάς, Αγ. Ιωάννης (κάτω Κοπανάκι), Κοπανάκι καθώς και οι εγκαταλειφθέντες πλέον οικισμοί Γουβαλάρια, Ράχη Τσώρη, Άγιος Αθανάσιος (Τακαίικα), Μπιζό, Αποσταμένου, Σουλινάρι, Τραγάνες, Ζουρμπάτα, Κατωμέρι Μπράχος – Μπάφι.
Με Β.Δ. της 1 Σεπτεμβρίου 1840 ο Δήμος Ηλέκτρας εντάχθηκε στο Δήμο Δωρίου, με έδρα το Σουλιμά (σύνολο κατοίκων 3.457).
Με το ίδιο Β.Δ. τα χωριά Πιτσά, Ρίπεσι και Αγριλιά προσαρτήθηκαν στο Δήμο Αυλώνας (έδρα Σιδηρόκαστρο).
Με Β.Δ. 4 Νοεμβρίου 1876 τμήμα του Δήμου Δωρίου αποτέλεσε τον ανασυσταθέντα Δήμο Ηλέκτρας, με έδρα το Ψάρι.
Με Β.Δ. 12 Αυγούστου 1892 συγχωνεύτηκαν και πάλι ο Δήμος Δωρίου και ο Δήμος Ηλέκτρας με έδρα το Σουλιμά.
Με Β.Δ. 29 Νοεμβρίου 1906 η έδρα του Δήμου Δωρίου μεταφέρθηκε στο Ψάρι.
Οι παραπάνω αλλεπάλληλες μετατροπές μεταξύ των Δήμων Δωρίου και Ηλέκτρας, ενδεικτικές των έντονων τοπικών αντιζηλιών και ευκαιριακών πολιτικών παρεμβάσεων, σταμάτησαν οριστικά με το Β.Δ. της 31 Αυγούστου 1912 (ΦΕΚ 262/1912), με το οποίο καταργήθηκαν οι περιφερειακοί Δήμοι και ίσχυσε ο θεσμός των κοινοτήτων. Έτσι προέκυψαν στην περιοχή μας οι ακόλουθες νέες κοινότητες, στα αντίστοιχα χωριά:
Άνω Σουλιμά. Μετονομάζεται σε Άνω Δώριο (ΦΕΚ 306/1927).
Κάτω Σουλιμά. Μετονομάζεται σε Δώριο με το ΦΕΚ 65/1924. Περιλαμβάνει και τους οικισμούς Αγ. Γεωργίου, Αγ. Αθανασίου (Τακαίικα), Αγ. Πέτρου (Γουβαλαρίων), Ελαιοχωρίου (Ράχη Τσώρη), Πεύκης (Κατσαμπαναίικα), Πυργάκι (Ράχη Σκέφερη) και Τραγάνας.

Σημείωση: Οι ανωτέρω οικισμοί, πλην Δωρίου, αποτέλεσαν ιδιαίτερη κοινότητα, με έδρα τον Άγ. Γεώργιο, από 23 Σεπτεμβρίου 1927 έως 21 Σεπτεμβρίου 1939.
Κούβελα. Με τους οικισμούς Λιόπεσι (Μαυρομάτι) και Μπιζό (Κυψέλη).
Χαλκιάς.
Χρυσοχώρι (πρώην Βλάκα). Μετονομασία με το ΦΕΚ 16/1907.
Ψάρι. Με τους οικισμούς Άνω Ψάρι, Κάτω μέρη, Κολιότσι (Αγ. Νικόλαος).
Κλιέσουρα (Αμφιθέα).
Κατσούρα (Άνω βασιλικό). Από αυτό προέκυψε η κοινότητα Κάτω Βασιλικού με διάταγμα της 4-7-1929.
Βυδίσοβα. Μετονομάστηκε σε Δροσοπηγή το 1928. Από αυτή προέκυψε η κοινότητα Κόκλας, με διάταγμα της 2-8-1933.
Μποντιά. Μετονομάστηκε σε κοινότητα Μάλθης το 1927 με την έναρξη των ανασκαφών στο Αρχαίο Δώριο.
Οι τελευταίες δύο κοινότητες, Βυδίσοβα και Μποντιά, προέκυψαν επίσης το 1912 με την κατάργηση του Δήμου Αετού, όπου ανήκαν αρχικά.
Οι παραπάνω δέκα (10) κοινότητες εξακολούθησαν να υπάρχουν, παρά τη δραματική μεταπολεμική μείωση των κατοίκων τους, μέχρι και την 1 Ιανουαρίου 1999, που όλες μαζί αποτέλεσαν τον επανασυνταχθέντα Δήμο Δωρίου, με πρωτεύουσα το Δώριο, στο πλαίσιο του νόμου αναδιάρθρωσης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ Ι (Νόμος 2539/1997 ΦΕΚ 224Α/1995).