Ο Τάσης Γιαννάκης και μετά την απελευθέρωση Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στην ορεινή Τριφυλία, στο χωριό Σουλιμά, σήμερα Άνω Δώριο, στα 1794 περίπου και ήταν από τους σημαντικούς αγωνιστές του τόπου.
Έλαβε μέρος στην επανάσταση από της εκρήξεώς της. Στις 24 Μαρτίου 1821 έλαβε μέρος στην πάνδημη συγκέντρωση των κατοίκων των Σουλιμοχωρίων, που έγινε στον ιστορικό ναό του Αγίου Δημητρίου στο Σουλιμά, όπου ο ιερέας Φιλικός και γνωστός αρχηγός των Ντρέδων Δημήτριος Τσώρης και μετά Παπατσώρης, αφού έκανε κατανυκτική λειτουργία, κήρυξε την επανάσταση και ευλόγησε τα όπλα των πολεμικότατων Ντρέδων.
Την ίδια κιόλας ημέρα, καθώς φαίνεται από πιστοποιητικό της 15ης Οκτωβρίου 1834 της Δημογεροντίας Σουλιμά, κατατάχθηκε στα άτακτα σώματα και συνέχισε υπηρετών «χρόνους επτά».
Το πρωτότυπο του πιστοποιητικού αυτού, που κατατέθηκε στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (αριθ. Καταθ. 446, 3.4.1956), από τα ευλαβικά χέρια του απογόνου του κ. Φώτη Γιαννακόπουλου, ανωτέρου υπαλλήλου της ΑΤΕ., έχει ως εξής:
«Αποδεικτικό υπηρεσίας δια τους υπαξιωματικούς, στρατιώτας και ναύτας.
Πιστοποιητικόν
Εδόθη την 15 Οκτωβρίου παρά του Δημογεροντικού Εφόρου Σουλιμά Επαρχίας Τριφυλίας εις τον Τάσην Γιαννάκην, παλαιόν πεντηκόνταρχον εις τα Άτακτα στρατεύματα, ηλικίας 40 χρόνων. Εγεννήθη εις το χωρίον Σουλιμά Επαρχίας Τριφυλίας. Κατετάχθη εις τα άτακτα της Αρκαδίας στρατεύματα την 25 Μαρτίου 1821. Επροβιβάσθη εις τον βαθμόν του Πεντηκοντάρχου την 30ήν Απριλίου 1824. Υπηρέτησεν Υπό τους αρχηγούς Παπατσώνην… Παρευρέθη εις τους πολέμους (Νεόκαστρον, Μεθώνης, Άργους, Ναυπλίου, Λάλα, Ναυαρίνου). Υπηρέτησε χρόνους επτά. Διεκόπη της υπηρεσίας από την φυγήν των εχθρών. Αριθμός αποδεικτικού δύο αποδεικτικά από το Εκτελεστικόν Σώμα και το Υπουργείον του Πολέμου αποδεικνύοντα τον προβιβασμόν εις την πεντηκονταρχίαν.
Υπογραφή του Δημογεροντικού Εφόρου Τμήματος Σουλιμά.
Αναγνώστης Μαυροειδής
Τη 15 Οκτωβρίου 1834. Εν Σουλιμά».
Ο Τάσης Γιαννακόπουλος που στην πορεία του αγώνα διακρίθηκε για την ανδρεία του και τις ηγετικές του ικανότητες και προήχθη σε Ταξίαρχο στα 1825, στα 1838 ονομάσθηκε Υπολοχαγός της Β. Ελλ. Φάλαγγας.
Στα 1839 προκειμένου να λάβει ως ενδεής αξιωματικός του αγώνα εθνική γη, ζήτησε πιστοποιητικό απορίας από το Δημοτικό Συμβούλιο Δωρίου, το οποίο όμως εξ αιτίας προσωπικών αντιπαθειών αρνήθηκε τη χορήγησή του. Αντιθέτως με έγγραφό του στον αρμόδιο Διοικητή Τριφυλίας βεβαίωσε αναληθώς και παρανόμως, ότι ο Τ. Γιαννακόπουλος, όχι μονάχα δεν ήταν άπορος, αλλά είχε 80 πρόβατα, 24 βόδια μικρά και μεγάλα, 7 άλογα, 2 σπίτια ένα αμπέλι και πάνω από όλα αυτά ήταν και έμπορος. Έτσι απορρίφθηκε η αίτηση του απομάχου Γιαννακόπουλου, ο οποίος αναγκάστηκε πια να καταφύγει στον Όθωνα και να ζητήσει την επανόρθωση της αδικίας.
Υπέβαλε στις 14 Ιανουαρίου 1839 την παρακάτω αναφορά που είχε συντάξει ο Αναστάσιος Μανούσος, γιατί ο ίδιος ήταν αγράμματος. Η αναφορά αυτή βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους έχει ως εξής:
«Μεγαλειότατε
Ονομασθείς ο υποσημειούμενος δια του Διατάγματος της Υμ. Μεγαλειότητος της 19 (31) Μαΐου 1838 αξιωματικός της Βασιλικής Ελληνικής Φάλαγγος υπό τον βαθμόν υπολοχαγού εζήτησα εγκαίρως από το αρμόδιον Δημοτικό Συμβούλιον του Δήμου Δωρίου το έγγραφον της πενίας μου δια να λάβω την χορηγουμένην εις τους αξιωματικούς δια του ανωτέρω διατάγματος περίθαλψιν της γης.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου αφου μου υπεσχέθη να συγκαλέση ημέραν παρ’ ημέραν το Δημοτικόν Συμβούλιον δια να εκδώση το της πενίας μου ενδεικτικόν, ανέβαλλε παρά το χρέος των καθηκόντων του την εκπλήρωσιν του χρέους του τούτου, και μου απέδειξεν ότι προσωπικών αντιπαθειών αίτια εμεσολάβησαν εις το Δημοτικόν Συμβούλιον του Δήμου Δωρίου δια να μη εκδώση το περί ου ο λόγος έγγραφον, και τούτο δια να με υστερήσωσι κατά συνέπειαν τα έντιμα αυτού μέλη της βοηθείας και περιθάλψεως, την οποίαν ηυδόκησεν η Υμ. Μεγαλειότης υπέρ των ενδεών αξιωματικών.
Κάτοικος του χωρίου Σουλιμά, του οποίου την κατάστασιν και την θέσιν επεσκέφθη κατά τον τελευταίον Φεβρουάριον η Βασιλική Σου παρουσία και αφοσιωμένος από την ιδίαν στιγμήν της Επαναστάσεως εις την στρατιωτικής υπηρεσίαν δεν δύναται ειμή να είμαι και από τους ενδεείς ενδεέστερος. Ακίνητον περιουσίαν δεν έχω ούτε πιθαμήν γης, Μεγαλειότατε, εκτός μιας μικράς σκηνής χρησιμοποιούσης ως κατοικίαν της πολυαρίθμου οικογενείας μου, η δε κινητή μου περιουσία περιορίζεται εις ένα βουν και εις έναν ίππον.
Την ελεεινήν ταύτην κατάστασιν της πενίας μου εβιάσθην να αποδείξω Μεγαλειότατε δια της εσωκλεισμένης πιστοποιήσεως, υπογεγραμμένης παρά των εφημερίων και όλων των προκρίτων του Δήμου, αφ’ ου ραδιουργικώς το Δημοτικόν Συμβούλιον και παρανόμως δεν ηθέλησεν να την εκδώση. Δέομαι ουν το έλεος της Υμ. Μεγαλειότητος να μην ανεχθή δια να υστερηθώ ένεκα της αντιπαθείας ολίγων τινών μελών του Δημοτικού Συμβουλίου της Βασιλικής περιθάλψεως και βοηθείας αίτινες μου χορηγούνται δια του ειρημένου διατάγματος αλλά να ευδοκήση επί τη βάσει της εσωκλειομένης πιστοποιήσεως να μεθέξω και εγώ ως ενδεής αξιωματικός με την αναλογούσαν εις τον βαθμόν μου βοήθειαν, την μόνην ελπίδαν δι ης θα δυνηθή ή αδύνατος και πολυμελής οικογένειά μου να πορισθή τα αναγκαία της διατηρήσεως και εξοικονομήσεως της μέσα.
Εν τούτοις καθικετεύω την Υμ. Μεγαλειότητα να ευδοκήση να λάβω τον αργυρούν αριστείον το οποίον μου ανήκει δια τας εκδουλεύσεις μου και κατά συνέπειαν του οποίου κατετάχθην βαθμού.
Της Υμ. Μεγαλειότητος πιστότατος και ταπεινότατος υπήκοος.
Δια τον αγράμματον Αναστάσιον (Τάσην) Γιαννακόπουλον υπολοχαγόν
Αναστάσιος Μανούσος
Την 11 Ιανουαρίου 1839
Εν Σουλιμά Τριφυλίας
Μαζί με την αναφορά ο Τ. Γιαννακόπουλος έστειλε και μια βεβαίωση των προκρίτων του χωριού, αγωνιστών κι αυτών, που ήξεραν καλά την οικονομική κατάστασή του και κατήγγειλαν την παρανομία των Δημοτικών Συμβούλων ή μάλλον της πλειοψηφίας των. Και η βεβαίωση αυτή στο πρωτότυπο βρίσκεται ανέκδοτη στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και έχει ως εξής:
Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι κάτοικοι του Δήμου Δωρίου ότι ο ονομασθείς αξιωματικός υπό τον βαθμόν του υπολοχαγού συνδημότης μας κ. Τάσης Γιαννακόπουλος είναι άπορος και ενδεής. Δεν έχει παραμικρόν μέρος ακινήτου περιουσίας, η δε κινητή του συνίσταται εις ένα βόα από τον οποίον μόλις απολαμβάνει το αναγκαιούν δια την εξοικονόμησιν της οικογενείας του ψωμί, συγκειμένης εκ ψυχών επτά συμπεριλαμβανομένου κι αυτού. Έχει κι έναν ίππον, δια του οποίου ευκολύνει τας οικιακάς του υποθέσεις.
Δεν μετέρχεται ούτε γνωρίζει κοινόν επάγγελμα ή βιομηχανίαν δια της οποίας να εξοικονομήται, τα δε μέσα δια των οποίων πορίζεται τα προς το ζην πτωχικώς και εστερημένως προέρχονται από την καλλιέργειαν της γης δια των χειρών και δια του προρρηθέντος βοός.
Πιστοποιούμεν προς τούτοις ότι σύμφωνα με το από 20 Μαΐου (1 Ιουνίου) 1833 Υψηλόν Β. Διάταγμα εζήτησεν από το αρμόδιον Δημοτικόν Συμβούλιον του Δήμου Δωρίου το αποδεικτικόν της ενδείας του το οποίον του ηρνήθη παρανόμως ένεκα προσωπικών αντιπαθειών.
Προς βεβαίωσιν του υπογραφόμεθα.
Εν Δωρίω τη 3 Ιανουαρίου 1839.
Οι εφημέριοι: Κωνσταντίνος ιερεύς, Αναστάσιος ιερεύς.
Γιαννάκης Τασόπουλος, Α. Μαυροειδής: δια τον αγράμματον Θανάσιον Κόλλιαν, Α. Μαυροειδής…, Λυμπέρης Ρούσσης μη ηξεύροντας γράμματα δια χειρός εμού, Δημητράκης Κάζος, Κωνσταντής Κατζηαμπάνης, δια τον Πανάγον Γηόργην αγράμματον Κωνσταντής Κατζηαμπάνης, δια τον Δημήτριον Θεοχάρην αγράμματον Α. Μαυροειδής, δια τον Γ. Λυμπέρην αγράμματον Μαυροειδής Αναγνωστόπουλος, Φώτης Κανέλος, Δημήτριος Γκούμας, Γιάννης Μαντάς, Δημητράκης Γαρίνης, δια τους άνωθεν Νικόλαος Καλατζάκης, Αθανάσιος Τσούτζος, Γιάννης Καλατζάκης, Παναγιώτης Κούκης, δια τον αγράμματον Αναγνώστης Τουλατέρας, Αναγνώστης Καλατζάκης, Γιώργος Ντρες, Γιώργης Παναγόπουλος, Γιώργο Πέτρος, δια τους αγράμματους Γιώργο Ντρες, Κανέλος Παναγιώτης, Θεοφάνης Δημόπουλος…. Π. Τζουμάνης, Αδάμης Πορικός, δια τον αγράμματον Γεώργιον Γκιμόπουλον Νικόλαος Ηλιακόπουλος, Λιάκος Μπαρμπάκης δια τον αγράμματον Λιάκον Μπαρμπάκην Αναγνώστης Ν. Λιακόπουλος….».
Το γνήσιον της υπογραφής των ανωτέρω προκρίτων κι αγωνιστών βεβαιώνει ο Δήμαρχος Κυπαρισσίας αγωνιστής κι αυτός Γεώρ. Μπόρσας που σημειώνει στο κάτω μέρος του εγγράφου:
«Κατά την προς ημάς πληροφορίαν του παπα - Κωνσταντίνου και Αν. Μαυροειδή επικυρούμεν το γνήσιον των εν τω παρόντι υπογραφών των και των λοιπών κατά συνέπειαν ως γνησίας.
Εν Κυπαρισσία την 10 Ιανουαρίου 1839.
Ο Δήμαρχος Κυπαρισσίας
Τ.Σ. Γεώρ. Μπόρσας».
Η αίτηση μαζί με τη βεβαίωση διαβιβάσθηκαν από τη Γραμματεία των Ανακτόρων στις 9 Φεβρ. 1839 στο Διοικητή Τριφυλίας για να εξετάσει και υποβάλει σχετικό πόρισμα.
Δυστυχώς δεν είναι ταξινομημένα τα παραπέρα έγγραφα στα Γ.Α.Κ. για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της υποθέσεως. Αν εδικαιώθη ή όχι ο αγωνιστής ούτος.
Πηγή: Μίμη Ηλ. Φερέτου, εφημερίδα "Μεσσηνιακά Νέα", 16-9-1956.
Έλαβε μέρος στην επανάσταση από της εκρήξεώς της. Στις 24 Μαρτίου 1821 έλαβε μέρος στην πάνδημη συγκέντρωση των κατοίκων των Σουλιμοχωρίων, που έγινε στον ιστορικό ναό του Αγίου Δημητρίου στο Σουλιμά, όπου ο ιερέας Φιλικός και γνωστός αρχηγός των Ντρέδων Δημήτριος Τσώρης και μετά Παπατσώρης, αφού έκανε κατανυκτική λειτουργία, κήρυξε την επανάσταση και ευλόγησε τα όπλα των πολεμικότατων Ντρέδων.
Την ίδια κιόλας ημέρα, καθώς φαίνεται από πιστοποιητικό της 15ης Οκτωβρίου 1834 της Δημογεροντίας Σουλιμά, κατατάχθηκε στα άτακτα σώματα και συνέχισε υπηρετών «χρόνους επτά».
Το πρωτότυπο του πιστοποιητικού αυτού, που κατατέθηκε στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (αριθ. Καταθ. 446, 3.4.1956), από τα ευλαβικά χέρια του απογόνου του κ. Φώτη Γιαννακόπουλου, ανωτέρου υπαλλήλου της ΑΤΕ., έχει ως εξής:
«Αποδεικτικό υπηρεσίας δια τους υπαξιωματικούς, στρατιώτας και ναύτας.
Πιστοποιητικόν
Εδόθη την 15 Οκτωβρίου παρά του Δημογεροντικού Εφόρου Σουλιμά Επαρχίας Τριφυλίας εις τον Τάσην Γιαννάκην, παλαιόν πεντηκόνταρχον εις τα Άτακτα στρατεύματα, ηλικίας 40 χρόνων. Εγεννήθη εις το χωρίον Σουλιμά Επαρχίας Τριφυλίας. Κατετάχθη εις τα άτακτα της Αρκαδίας στρατεύματα την 25 Μαρτίου 1821. Επροβιβάσθη εις τον βαθμόν του Πεντηκοντάρχου την 30ήν Απριλίου 1824. Υπηρέτησεν Υπό τους αρχηγούς Παπατσώνην… Παρευρέθη εις τους πολέμους (Νεόκαστρον, Μεθώνης, Άργους, Ναυπλίου, Λάλα, Ναυαρίνου). Υπηρέτησε χρόνους επτά. Διεκόπη της υπηρεσίας από την φυγήν των εχθρών. Αριθμός αποδεικτικού δύο αποδεικτικά από το Εκτελεστικόν Σώμα και το Υπουργείον του Πολέμου αποδεικνύοντα τον προβιβασμόν εις την πεντηκονταρχίαν.
Υπογραφή του Δημογεροντικού Εφόρου Τμήματος Σουλιμά.
Αναγνώστης Μαυροειδής
Τη 15 Οκτωβρίου 1834. Εν Σουλιμά».
Ο Τάσης Γιαννακόπουλος που στην πορεία του αγώνα διακρίθηκε για την ανδρεία του και τις ηγετικές του ικανότητες και προήχθη σε Ταξίαρχο στα 1825, στα 1838 ονομάσθηκε Υπολοχαγός της Β. Ελλ. Φάλαγγας.
Στα 1839 προκειμένου να λάβει ως ενδεής αξιωματικός του αγώνα εθνική γη, ζήτησε πιστοποιητικό απορίας από το Δημοτικό Συμβούλιο Δωρίου, το οποίο όμως εξ αιτίας προσωπικών αντιπαθειών αρνήθηκε τη χορήγησή του. Αντιθέτως με έγγραφό του στον αρμόδιο Διοικητή Τριφυλίας βεβαίωσε αναληθώς και παρανόμως, ότι ο Τ. Γιαννακόπουλος, όχι μονάχα δεν ήταν άπορος, αλλά είχε 80 πρόβατα, 24 βόδια μικρά και μεγάλα, 7 άλογα, 2 σπίτια ένα αμπέλι και πάνω από όλα αυτά ήταν και έμπορος. Έτσι απορρίφθηκε η αίτηση του απομάχου Γιαννακόπουλου, ο οποίος αναγκάστηκε πια να καταφύγει στον Όθωνα και να ζητήσει την επανόρθωση της αδικίας.
Υπέβαλε στις 14 Ιανουαρίου 1839 την παρακάτω αναφορά που είχε συντάξει ο Αναστάσιος Μανούσος, γιατί ο ίδιος ήταν αγράμματος. Η αναφορά αυτή βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους έχει ως εξής:
«Μεγαλειότατε
Ονομασθείς ο υποσημειούμενος δια του Διατάγματος της Υμ. Μεγαλειότητος της 19 (31) Μαΐου 1838 αξιωματικός της Βασιλικής Ελληνικής Φάλαγγος υπό τον βαθμόν υπολοχαγού εζήτησα εγκαίρως από το αρμόδιον Δημοτικό Συμβούλιον του Δήμου Δωρίου το έγγραφον της πενίας μου δια να λάβω την χορηγουμένην εις τους αξιωματικούς δια του ανωτέρω διατάγματος περίθαλψιν της γης.
Ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου αφου μου υπεσχέθη να συγκαλέση ημέραν παρ’ ημέραν το Δημοτικόν Συμβούλιον δια να εκδώση το της πενίας μου ενδεικτικόν, ανέβαλλε παρά το χρέος των καθηκόντων του την εκπλήρωσιν του χρέους του τούτου, και μου απέδειξεν ότι προσωπικών αντιπαθειών αίτια εμεσολάβησαν εις το Δημοτικόν Συμβούλιον του Δήμου Δωρίου δια να μη εκδώση το περί ου ο λόγος έγγραφον, και τούτο δια να με υστερήσωσι κατά συνέπειαν τα έντιμα αυτού μέλη της βοηθείας και περιθάλψεως, την οποίαν ηυδόκησεν η Υμ. Μεγαλειότης υπέρ των ενδεών αξιωματικών.
Κάτοικος του χωρίου Σουλιμά, του οποίου την κατάστασιν και την θέσιν επεσκέφθη κατά τον τελευταίον Φεβρουάριον η Βασιλική Σου παρουσία και αφοσιωμένος από την ιδίαν στιγμήν της Επαναστάσεως εις την στρατιωτικής υπηρεσίαν δεν δύναται ειμή να είμαι και από τους ενδεείς ενδεέστερος. Ακίνητον περιουσίαν δεν έχω ούτε πιθαμήν γης, Μεγαλειότατε, εκτός μιας μικράς σκηνής χρησιμοποιούσης ως κατοικίαν της πολυαρίθμου οικογενείας μου, η δε κινητή μου περιουσία περιορίζεται εις ένα βουν και εις έναν ίππον.
Την ελεεινήν ταύτην κατάστασιν της πενίας μου εβιάσθην να αποδείξω Μεγαλειότατε δια της εσωκλεισμένης πιστοποιήσεως, υπογεγραμμένης παρά των εφημερίων και όλων των προκρίτων του Δήμου, αφ’ ου ραδιουργικώς το Δημοτικόν Συμβούλιον και παρανόμως δεν ηθέλησεν να την εκδώση. Δέομαι ουν το έλεος της Υμ. Μεγαλειότητος να μην ανεχθή δια να υστερηθώ ένεκα της αντιπαθείας ολίγων τινών μελών του Δημοτικού Συμβουλίου της Βασιλικής περιθάλψεως και βοηθείας αίτινες μου χορηγούνται δια του ειρημένου διατάγματος αλλά να ευδοκήση επί τη βάσει της εσωκλειομένης πιστοποιήσεως να μεθέξω και εγώ ως ενδεής αξιωματικός με την αναλογούσαν εις τον βαθμόν μου βοήθειαν, την μόνην ελπίδαν δι ης θα δυνηθή ή αδύνατος και πολυμελής οικογένειά μου να πορισθή τα αναγκαία της διατηρήσεως και εξοικονομήσεως της μέσα.
Εν τούτοις καθικετεύω την Υμ. Μεγαλειότητα να ευδοκήση να λάβω τον αργυρούν αριστείον το οποίον μου ανήκει δια τας εκδουλεύσεις μου και κατά συνέπειαν του οποίου κατετάχθην βαθμού.
Της Υμ. Μεγαλειότητος πιστότατος και ταπεινότατος υπήκοος.
Δια τον αγράμματον Αναστάσιον (Τάσην) Γιαννακόπουλον υπολοχαγόν
Αναστάσιος Μανούσος
Την 11 Ιανουαρίου 1839
Εν Σουλιμά Τριφυλίας
Μαζί με την αναφορά ο Τ. Γιαννακόπουλος έστειλε και μια βεβαίωση των προκρίτων του χωριού, αγωνιστών κι αυτών, που ήξεραν καλά την οικονομική κατάστασή του και κατήγγειλαν την παρανομία των Δημοτικών Συμβούλων ή μάλλον της πλειοψηφίας των. Και η βεβαίωση αυτή στο πρωτότυπο βρίσκεται ανέκδοτη στα Γενικά Αρχεία του Κράτους και έχει ως εξής:
Πιστοποιούμεν οι υποφαινόμενοι κάτοικοι του Δήμου Δωρίου ότι ο ονομασθείς αξιωματικός υπό τον βαθμόν του υπολοχαγού συνδημότης μας κ. Τάσης Γιαννακόπουλος είναι άπορος και ενδεής. Δεν έχει παραμικρόν μέρος ακινήτου περιουσίας, η δε κινητή του συνίσταται εις ένα βόα από τον οποίον μόλις απολαμβάνει το αναγκαιούν δια την εξοικονόμησιν της οικογενείας του ψωμί, συγκειμένης εκ ψυχών επτά συμπεριλαμβανομένου κι αυτού. Έχει κι έναν ίππον, δια του οποίου ευκολύνει τας οικιακάς του υποθέσεις.
Δεν μετέρχεται ούτε γνωρίζει κοινόν επάγγελμα ή βιομηχανίαν δια της οποίας να εξοικονομήται, τα δε μέσα δια των οποίων πορίζεται τα προς το ζην πτωχικώς και εστερημένως προέρχονται από την καλλιέργειαν της γης δια των χειρών και δια του προρρηθέντος βοός.
Πιστοποιούμεν προς τούτοις ότι σύμφωνα με το από 20 Μαΐου (1 Ιουνίου) 1833 Υψηλόν Β. Διάταγμα εζήτησεν από το αρμόδιον Δημοτικόν Συμβούλιον του Δήμου Δωρίου το αποδεικτικόν της ενδείας του το οποίον του ηρνήθη παρανόμως ένεκα προσωπικών αντιπαθειών.
Προς βεβαίωσιν του υπογραφόμεθα.
Εν Δωρίω τη 3 Ιανουαρίου 1839.
Οι εφημέριοι: Κωνσταντίνος ιερεύς, Αναστάσιος ιερεύς.
Γιαννάκης Τασόπουλος, Α. Μαυροειδής: δια τον αγράμματον Θανάσιον Κόλλιαν, Α. Μαυροειδής…, Λυμπέρης Ρούσσης μη ηξεύροντας γράμματα δια χειρός εμού, Δημητράκης Κάζος, Κωνσταντής Κατζηαμπάνης, δια τον Πανάγον Γηόργην αγράμματον Κωνσταντής Κατζηαμπάνης, δια τον Δημήτριον Θεοχάρην αγράμματον Α. Μαυροειδής, δια τον Γ. Λυμπέρην αγράμματον Μαυροειδής Αναγνωστόπουλος, Φώτης Κανέλος, Δημήτριος Γκούμας, Γιάννης Μαντάς, Δημητράκης Γαρίνης, δια τους άνωθεν Νικόλαος Καλατζάκης, Αθανάσιος Τσούτζος, Γιάννης Καλατζάκης, Παναγιώτης Κούκης, δια τον αγράμματον Αναγνώστης Τουλατέρας, Αναγνώστης Καλατζάκης, Γιώργος Ντρες, Γιώργης Παναγόπουλος, Γιώργο Πέτρος, δια τους αγράμματους Γιώργο Ντρες, Κανέλος Παναγιώτης, Θεοφάνης Δημόπουλος…. Π. Τζουμάνης, Αδάμης Πορικός, δια τον αγράμματον Γεώργιον Γκιμόπουλον Νικόλαος Ηλιακόπουλος, Λιάκος Μπαρμπάκης δια τον αγράμματον Λιάκον Μπαρμπάκην Αναγνώστης Ν. Λιακόπουλος….».
Το γνήσιον της υπογραφής των ανωτέρω προκρίτων κι αγωνιστών βεβαιώνει ο Δήμαρχος Κυπαρισσίας αγωνιστής κι αυτός Γεώρ. Μπόρσας που σημειώνει στο κάτω μέρος του εγγράφου:
«Κατά την προς ημάς πληροφορίαν του παπα - Κωνσταντίνου και Αν. Μαυροειδή επικυρούμεν το γνήσιον των εν τω παρόντι υπογραφών των και των λοιπών κατά συνέπειαν ως γνησίας.
Εν Κυπαρισσία την 10 Ιανουαρίου 1839.
Ο Δήμαρχος Κυπαρισσίας
Τ.Σ. Γεώρ. Μπόρσας».
Η αίτηση μαζί με τη βεβαίωση διαβιβάσθηκαν από τη Γραμματεία των Ανακτόρων στις 9 Φεβρ. 1839 στο Διοικητή Τριφυλίας για να εξετάσει και υποβάλει σχετικό πόρισμα.
Δυστυχώς δεν είναι ταξινομημένα τα παραπέρα έγγραφα στα Γ.Α.Κ. για να μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη της υποθέσεως. Αν εδικαιώθη ή όχι ο αγωνιστής ούτος.
Πηγή: Μίμη Ηλ. Φερέτου, εφημερίδα "Μεσσηνιακά Νέα", 16-9-1956.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου