Στο κτίριο που φαίνεται στην 1η φωτογραφία λειτούργησε μέχρι το έτος 1966 και μετά μέχρι την κατάργησή του το 1978, σε προκατασκευασμένο κτίριο στην πρόσοψη της πλατείας, όπου δεν υπάρχει σήμερα (3η φωτογραφία).
Η προσέλευση των μαθητών γινόταν με το χτύπημα της καμπάνας της εκκλησίας. Οι μαθητές φορτώνονταν το σακούλι τους αντί για σάκα, ένα τσίγκινο κύπελλο και ένα ξύλο απαραίτητο για το ζέσταμα της τάξης τους και την παρασκευή του πρωινού ροφήματος.
Σχολαρχείο
Το σχολαρχείο συστήθηκε το 1882, προφανώς ως δημοσυντήρητο. Στο σχολαρχείο γινόταν δεκτοί μαθητές, μετά από εξετάσεις, της Δ’ τάξης Δημοτικού.
Σε αυτό έρχονταν μαθητές και από άλλα χωριά, όπως Κούβελα, Χαλκιά, Ψάρι, Ρίπεσι, Πλατάνια, Αυλώνα, Πιτσά, Λάπι κλπ. Το σχολαρχείο φάνταζε σαν τη Σχολή της Χάλκης, σαν τη Μεγάλη Σχολή του Έθνους.
Όσοι είχαν φοιτήσει σ' αυτό ήσαν περήφανοι για τις σπουδές τους. Είχαν μάθει πολλά γράμματα και τους θεωρούσαν σπουδαίους. Γνώριζαν καλά όλους τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες. Ήξεραν όλα τα κείμενα στα αρχαία Ελληνικά και όταν μιλούσαν νόμιζες ότι άκουγες πραγματικούς ρήτορες να αγορεύουν.
Αυτό το πραγματικά Μεγάλο Σχολείο, το οποίο ανέδειξε πολλούς συγχωριανούς μας στην εποχή του λειτούργησε από το 1881 έως το 1933 και στεγαζόταν σε διάφορα οικήματα του χωριού, τα οποία σήμερα έχουν μετατραπεί σε κατοικίες.
Πηγή: Λεωνίδας Γ. Θεοχάρης, Εφημερίς των Φιλομαθών, Γενικά Αρχεία του Κράτους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου