Με τη συμπλήρωση 196 χρόνων από τη μάχη στο Λάπι κατά του Ιμπραήμ θα ήθελα να επισημάνω ορισμένα λάθη που έχουν διαπράξει κάποιοι σύγχρονοι ιστορικοί συγγραφείς και μνημονεύονται μέχρι και σήμερα σε διάφορες τοπικές εφημερίδες. Πιο συγκεκριμένα:
1ος ισχυρισμός (2 συγγραφείς): Στο Λάπι κατά του Ιμπραήμ έγιναν δυο μάχες και σε αυτές έλαβαν μέρος μόνο οι κάτοικοι του χωριού.
Εν προκειμένω, έγινε μόνο μια μάχη στις 22 Απριλίου 1827 και όχι δύο. Ο Ιμπραήμ αφότου έλαβε την επιστολή των Αρκαδίων που είχαν συγκεντρωθεί στο χωριό Λάπι στην οποία έγραφαν «…σε περιμένωμεν προθύμως δια να σε πολεμήσωμεν και να μάθεις και πάλιν τι είναι Αρκαδίων ντουφέκι», εφόρμησε κατά των Αρκαδίων. Στις 7 ώρες που διήρκησε η μάχη αυτή κατά τον Γρηγοριάδη που έλαβε μέρος, οι Έλληνες απέκρουσαν με ανδρεία 9 εφόδους του εχθρού. Ο Ιμπραήμ απελπισμένος να καταλάβει το χωριό, απεχώρησε μετά τη δύση του ηλίου και στρατοπέδευσε στο Σανοβά. Την άλλη ημέρα ο ίδιος με αρκετό στρατό αναχώρησε για τη Ζούρτσα, ενώ ο υπόλοιπος στρατός εγκαταστάθηκε στην πεδιάδα της Κοπρινίτσας με σκοπό να επιτεθεί στο Ψάρι. Από τα ανωτέρω προκύπτει αβίαστα ότι στην περιοχή εκτυλίχτηκε μόνο μια μάχη και όχι δυο όπως πιστεύουν και γράφουν μερικοί.
Είναι αδιαμφισβήτητα αληθές ότι οι κάτοικοι του χωριού αγωνίστηκαν ηρωικά για να προστατεύσουν το χωριό τους, ωστόσο στο πλευρό τους ήσαν 3.000 αγωνιστές από τα Σουλιμοχώρια, την περιοχή της Ζούρτσας και τα Κοντοβούνια. Αυτό προκύπτει από τις υπογραφές των οπλαρχηγών στην προαναφερθείσα επιστολή, επιπλέον δε θα ήταν ανθρωπίνως αδύνατο μόνον οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού να τρέψουν σε φυγή 20.000 περίπου αντιπάλους.
2ος ισχυρισμός: Η μάχη αυτή έγινε στην Κουρόρα και σε αυτήν σκοτώθηκαν 7 Λαπαίοι.
Προτού ο Ιμπραήμ φτάσει στην περιοχή, οι Έλληνες είχαν καταλάβει τρεις ψηλούς λόφους πριν το Λάπι, δεξιά, αριστερά και άνωθεν του χωριού προκειμένου να προστατεύσουν τα νώτα του στρατού (Ιστορικαί Αλήθειαι, Αθ. Γρηγοριάδης, σελ 212). Στην περιοχή Κουρόρα δεν έγινε καμία μάχη. Η θέση Κουρόρα βρίσκεται στην περιοχή του Σουλιμά και περιλαμβάνει το μικρό κομμάτι, ήτοι αυτό που εκτείνεται πιο κάτω από τον Αϊ Λια και το Πετροκούτσι και καταλήγει κοντά στα Σουλιμαίικα αμπέλια (χωράφια των Κολλιαίων). Η λέξη Κουρόρα δε είναι αρβανίτικη και σημαίνει στεφάνι. Εφόσον ορισμένοι, παρασυρόμενοι προφανώς από έναν συγγραφέα της περιοχής αυτής, τοποθετούν το γεωγραφικό χώρο στον οποίο έπεσαν οι 7 Λαπαίοι και δη την Κουρόρα στο σημείο που υπάρχει ο Σταυρός σήμερα, υποπίπτουν σε μεγάλο σφάλμα, καθότι το σημείο αυτό βρίσκεται στη μέση του βουνού Πετροκούτσι, ενώ επιπλέον δεν σχηματίζει στεφάνι για να δικαιολογεί την αρβανίτικη λέξη Κουρόρα.
Στην εν λόγω μάχη φονεύθηκαν 700 Αιγύπτιοι και 52 Έλληνες, μεταξύ των οποίων και οι 7 Λαπαίοι.
Στο σημείο αυτό δράττομαι της ευκαιρίας να συγχαρώ θερμά τους κατοίκους του χωριού Λάπι που τιμούν κάθε χρόνο τους ήρωες, εν αντιθέσει με τον τέως Δήμο Δωρίου και νυν Οιχαλίας, που απαξιούν να τιμήσουν τους προγόνους στη μάχη στα Γουβαλάρια κατά του αιμοβόρου Ιμπραήμ, αποτρέποντας αυτόν για τελευταία φορά να καταστρέψει τα ηρωικά χωριά μας.
Επιπροσθέτως θα ήθελα να επισημάνω στους αυτοδιοικητικούς του Δήμου Τριφυλίας, ιδιαίτερα μάλιστα στους ομιλητές να μνημονεύονται όλοι οι φονευθέντες και όχι μόνο οι 7 Λαπαίοι, καθώς η μη αναφορά τους συνιστά ασέβεια σε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Λεωνίδας Γ. Θεοχάρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου