Σουλιμά 13-8-2022
Κοι βουλευτές.
Κα Δήμαρχε.
Κε Τεως Περιφερειάρχη.
Κα Πρόεδρε της Τοπικής Κοινότητας.
Κε Πρόεδρε της Ομοσπονδίας Συλλόγων Τριφυλίας.
Κε Πρόεδρε του Συλλόγου των Σουλιμαίων.
Κες & Κοι Καλησπέρα σας.
Θαρρώ πως όλοι γνωρίζετε ότι η Ελλάδα μας είναι μεν μια μικρή χώρα σε έκταση, αλλά είναι τεράστια στον χρόνο και στην ιστορία. Είναι ένα μακρόστενο πέτρινο ακρωτήρι στην Β/Α Μεσόγειο, που λόγο της γεωγραφικής της θέσης, από τα πανάρχαια χρόνια ως τις μέρες μας, αποτέλεσε και αποτελεί το μήλον της έριδος των εκάστοτε ισχυρών της γης. Μια μικρή χώρα λοιπόν, που ανάμεσα στα πολλά αγαθά της, ως μεγαλύτερα θεωρούνται η τρισχιλιόχρονη ιστορία της και οι αέναοι αγώνες του λαού της για λευτεριά.
Ένας από τους πολλούς αγώνες των Ελλήνων για λευτεριά ασφαλώς ήταν και η Επανάσταση του 1821, της οποίας τα 200 χρόνια, από την έναρξή της, γιορτάζουμε σήμερα εδώ στο Ιστορικό Σουλιμά, την άλλοτε κραταιά πρωτεύουσα των Ντρέδων. Ένα κορυφαίο ιστορικό γεγονός της σύγχρονης ιστορίας μας λοιπόν, το οποίο υπήρξε το υπ’ αριθμόν ένα Έπος του νεώτερου Ελληνισμού, αφού με αυτήν το Έθνος μας κατόρθωσε, μετά από στυγνή δουλεία 4 αιώνων, να ανακτήσει την ελευθερία του και την κρατική του οντότητα.
Στην τρισχιλιόχρονη ιστορική μας πορεία, η επανάσταση του 1821, αναμφίβολα, αποτελεί ένα από τα φωτεινότερα ορόσημά της. Αλήθεια, ποιος άλλος λαός θα μπορούσε να κρατήσει άφθαρτα τα Εθνικά του ιδεώδη μετά από τεσσάρων αιώνων στυγνής δουλείας που για δικαιοσύνη της είχε την θέληση του Αγά και για τιμωρία της το φρικτό παλούκι; Οι εξισλαμισμοί, τα παιδομαζώματα, οι δυσβάσταχτες φορολογίες, οι εξευτελιστικές καταπιέσεις και τα τόσα άλλα βάρβαρα μέσα που χρησιμοποιούσαν οι Τούρκοι κατακτητές, σε βάρος των Ελλήνων, όχι μόνο δεν διέκοπταν την ιστορική τους συνέχεια, αλλά την χαλύβδωναν. Παρά τις σκληρές κι απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσής τους λοιπόν, η συντριπτική πλειοψηφία τους κατόρθωσε να μην αφομοιωθεί, αλλά να διατηρήσει την Ελληνική της ταυτότητα.
Σ’ αυτό συνέβαλαν πολλοί. Πρώτη η Εκκλησία μας, η οποία υπήρξε η κιβωτός του Έθνους μας. Οι ρασοφόροι δάσκαλοί της, οι οποίοι κάτω από το αμυδρό φως του κεριού και του καντηλιού και μέσα από το οχτωήχι, έσπερναν τον σπόρο της μάθησης στα σκλαβωμένα Ελληνόπουλα. Οι σοφοί δάσκαλοι του Γένους μας και οι ανά την Ευρώπη Έλληνες διανοούμενοι, οι οποίοι μέσα από τα κινήματα του διαφωτισμού, στα οποία πρωταγωνιστούσαν, συνέβαλαν αποφασιστικά στην πνευματική αφύπνιση των Ελλήνων, ώστε να μην χάσουν την Ελληνική τους συνείδηση και να ριζώσει μέσα τους ο σπόρος της λευτεριάς.
Χωρίς την παραμικρή αμφιβολία, η επανάσταση του 1821 έχει τις διαστάσεις ενός θαύματος, γιατί «στο θαύμα και όχι στην λογική χρωστάει την ανάστασή του το γένος μας», μας λέει ο Στρατηγός Μακρυγιάννης κι έχει απόλυτο δίκιο. Η λογική έλεγε ότι οποιαδήποτε εξέγερση των Ελλήνων, κατά των Τούρκων, ήτανε εκ των προτέρων καταδικασμένη σε αποτυχία. Όλες οι προηγηθείσες, κι ήτανε πάρα πολλές, είχανε πνιγεί στο αίμα και στην καταστροφή.
Ο θρυλικός Γέρος του Μωριά, λέει στα απομνημονεύματά του: «Ο κόσμος μας έλεγε τρελούς. Εμείς αν δεν είμεθα τρελοί δεν κάναμε την επανάσταση διότι θέλαμε συλλογισθεί ότι δεν είχαμε όπλα, πολεμοφόδια, καβαλαρία πυροβολικό και ότι οι Τούρκοι βαστούσαν τις πόλεις και τα κάστρα. Όμως, ως μια βροχή έπεσε σε όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας και όλοι μαζί κλήρος, λαός, προεστοί, καπεταναίοι, πεπαιδευμένοι, έμποροι κλπ, συμφωνήσαμε εις αυτόν τον σκοπό και κάμαμε την επανάσταση».
Ανάμεσα σ’ αυτούς τους τρελούς ήταν και οι Ντρέδες πρόγονοί μας, οι οποίοι «εν όπλοις αείποτε τρεφόμενοι, ήσαν οι ανδρειότατοι, οι μαχιμότατοι και οι ορμητικότατοι πολεμιστές απάσης της Πελοποννήσου και ουδέποτε υπέκυψαν υπό τον ζυγό των Τούρκων, εν καιρώ δε πολεμικής καταστάσεως, οχυρούντο εν τη κώμη Σουλιμά και μάχονταν υπέρ βωμών και εστιών». Από τις αρχές δε του Μάρτη του 1821 είχανε σηκώσει μπαϊράκι και με 160 παλικάρια τους είχανε πιάσει τη δεινή θέση Κακόρεμα, πλησίον της Αρκαδιάς, για να προστατέψουν τους προκρίτους, τον Πρωτοσύγκελο Φραντζή και τους Χριστιανούς κατοίκους της Επαρχίας, από το μαχαίρι που λογάριαζαν να βάλουν οι Τούρκοι για να ματαιώσουν το σεφέρι των ραγιάδων.
Σήμερα λοιπόν, έχουμε Ιερή υποχρέωση και καθήκον, να γυρίσουμε τους δείκτες του ρολογιού της μνήμη μας στις αλησμόνητες εκείνες ώρες του Εθνικού μας μεγαλείου για να θυμηθούμε όσα έγιναν από τις 24ης Μάρτη του 1821, που ο Παπατσώρης όρκισε τους Ντρέδες εδώ στον Αι Δημήτρη του Σουλιμά, έως τις 8 Γενάρη του 1828, που ήρθε στην Ελλάδα ο πρώτος της κυβερνήτης, ο Ιωάννης Καποδίστριας.
Να θυμηθούμε τους Ήρωες Ντρέδες προγόνους μας, τους πρωτοπόρους και τους πρωταγωνιστές της Εθνικής μας Παλιγγενεσίας, που πρώτοι άνοιξαν την αυλαία του πολέμου στην Λιγούδιστα της Πεδινής Τριφυλίας και τελευταίοι την έκλεισαν στα Γουβαλάρια της Ορεινής Τριφυλίας. Που στα οκτώ χρόνια του πολέμου πήραν μέρος σε 36 κατά παράταξη μάχες και σε εκατοντάδες χωσιές και καταδρομικές επιχειρήσεις, αφήνοντας στα πεδία των μαχών αμέτρητους νεκρούς και τραυματίες.
Σήμερα, πρέπει να κλείσουμε ευλαβικά το γόνυ μας μπροστά σ’ αυτές τις Ηρωικές μορφές που έδωσαν τα πάντα στον υπέρ πάντων αγώνα για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι. Τέλος, έχουμε Ιερή υποχρέωση και καθήκον να κάνουμε ότι είναι απαραίτητο ώστε οι κόποι, οι θυσίες και τα αίματα που έχυσαν για την ελευθερία μας, να περάσουν στις χρυσές σελίδες της ιστορίας μας, γιατί εκεί είναι η θέση τους. Το 2021 έγιναν μερικά βήματα, αλλά δεν φτάνουν μόνο αυτά, χρειάζονται και άλλα πολλά.
Κλείνοντας 200 χρόνια ελεύθερου βίου, θαρρώ πως «συν τοις άλλοις», είναι ανάγκη να κάνουμε και έναν απολογισμό των πεπραγμένων μας για να «τσεκάρουμε» τα λάθη μας, κυρίως εκείνα που μας στοίχισαν ποτάμια αίματα και ανυπολόγιστες καταστροφές. Εμφύλιος 1822-1824. Διχασμός 1915-1922-Μικρασιατική καταστροφή. Εμφύλιος 1944-1949. Μόνο τότε θα εμπνευστούμε πλήρως από την επανάσταση του 1821 και θα την τιμήσουμε πραγματικά. Όχι μόνο με επετειακές εκδηλώσεις, πύρινους λόγους και άλλα συναφή, αλλά ξεκινώντας μια νέα επανάσταση, πρώτα εναντίον των λαθών μας και ταυτόχρονα εναντίον όλων εκείνων που θέλουν την Ελλάδα μας «ένα άψυχο σώμα, ένα κουφάρι δίχως ψυχή και καρδιά, ένα λουλούδι δίχως χρώμα και μυρουδιά».
Ίσως κάποιοι από εσάς να αναρωτηθούν: Έχουν απομείνει ζωντανοί Έλληνες που θα οραματιστούν όλα τα παραπάνω; Εγώ πιστεύω πως είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία. Όμως, θέλουμε αφύπνιση από την βαθιά ραστώνη στην οποία έχουμε βυθιστεί. Ωστόσο, «ατελείωτες γενιές νεκρών και αγέννητων αυτού του τόπου», απαιτούν αποδείξεις. Και επειδή «οι καιροί ου μενετοί», τις απαιτούν σήμερα, όχι αύριο.
Οι εξ Ανατολών υπερφίαλοι γείτονές μας εποφθαλμιούν τμήματα της πατρίδας μας. Σήμερα τα νησιά μας, αύριο ποιος ξέρει ποιά άλλα τμήματά της. Οι ισχυροί της γης, αυτοί που ορίζουν τις τύχες των μικρών κρατών και των λαών τους, σφυρίζουν αδιάφορα, γιατί, προφανώς, αυτό εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους.
Άρα, αν χρειαστεί, «ότι κάμουμε θα το κάμουμε μοναχοί μας», όπως έλεγε ο Γέρος του Μωριά και δεν έχουμε να περιμένουμε από κανέναν βοήθεια. Αυτό, από μόνο του, πρέπει άμεσα να μας αφυπνίσει, να μας ενώσει και να μας κάνει μια γροθιά, ώστε, ανά πάσα στιγμή, να είμαστε πανέτοιμοι να τους αποδείξουμε, ότι «η μεγαλοσύνη στα Έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα» και ότι είμαστε πανάξιοι απόγονοι των Θρυλικών Ηρώων του 1821, των Ντρέδων που ήρθαμε να τιμήσουμε σήμερα εδώ στο Σουλιμά, αλλά και όλων των άλλων Ελλήνων, που με τους κόπους, τις θυσίες και το αίμα τους μας χάρισαν την ελευθερία μας.
Κλείνοντας, «Δεν έχω άλλο να σας πω κανένα, παρά μεθύστε με τ’ αθάνατο κρασί του 21».
Τιμή και δόξα στους αθάνατους Ντρέδες προγόνους μας.
Σας ευχαριστώ και σας εύχομαι καλή συνέχεια.
Δημήτρης Παν. Αθανασόπουλος