Το παρωνύμιο Ντρες, είναι μια λέξη, μια ονομασία, κατά πάσα πιθανότητα αρβανίτικης προέλευσης, που στα Ελληνικά - σε ελεύθερη μετάφραση - σημαίνει άντρας, αντρείος, αντρειωμένος, παλικάρι, γενναίος. Αντρείος, παλικάρι και γενναίος είναι αυτός που, κυρίως στον πόλεμο, αποδεικνύει την αντρειοσύνη, την παλικαριά και τη γενναιότητά του.
Άντρας, παλικάρι και γενναίος όμως είναι και αυτός που καθημερινά παλεύει και αγωνίζεται για την επιβίωσή του και βέβαια για τη λευτεριά και όχι μόνο, που του έχει στερήσει ο πανίσχυρος και αιμοβόρος δυνάστης.
Για την προέλευση του παρωνυμίου Ντρες, υπάρχουν δύο (2) παραδοσιακές αναφορές:
Α) Το παρωνύμιο Ντρες το «κουβάλησαν» οι πρόγονοι των Σουλιμοχωριτών από τα μέρη απ’ όπου πριν από επτά (7) αιώνες περίπου εγκαταστάθηκαν - προνοιάστηκαν στην ορεινή Τριφυλία.
Β) Το παρωνύμιο το «κόλλησαν» στους Σουλιμοχωρίτες οι Τούρκοι καταχτητές κατά τη διάρκεια της μακραίωνης σκλαβιάς.
Εξετάζοντας με προσοχή τις δύο (2) αναφορές, μάλλον πρέπει να καταλήξουμε στη δεύτερη. Τρία αναμφισβήτητα γεγονότα αρκούν για να μας οδηγήσουν σ’ αυτό το συμπέρασμα ή εν πάση περιπτώσει, να ελαχιστοποιήσουν την πιθανότητα, του να είναι σωστή η πρώτη.
Οι γραφτές μαρτυρίες μας λένε πως, στην ορεινή Τριφυλία προνοιάστηκαν «1.600 έποικοι πολεμιστές μετά 200 γυναικοπαίδων». Πουθενά, ούτε στις γραφτές ούτε στις παραδοσιακές αναφορές δεν αναφέρονται σαν Ντρέδες.
Ακόμα, από τον τόπο καταγωγής των αρβανιτών που προνοιάστηκαν στην ορεινή Τριφυλία, το ίδιο χρονικό διάστημα, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στον Μοριά, άλλοι 8.200 Αρβανίτες.
Είναι εκατό τοις εκατό σίγουρο πως, δεν ονόμασαν έτσι κανέναν απ’ όλους αυτούς, ούτε τότε ούτε αργότερα.
Σε γραφτές πηγές, η ονομασία Ντρέδες αναφέρεται στις αρχές του 18ου αιώνα, δηλαδή με την έναρξη της «2ης Τουρκοκρατίας». Μετά από αυτό γεννιέται το ερώτημα:
Γιατί θα έπρεπε να περάσουν 300 χρόνια από τον καιρό της εγκατάστασής τους στην ορεινή Τριφυλία, για να γίνουν γνωστοί με το παρωνύμιο αυτό;
Είναι γνωστοί οι αγώνες και οι θυσίες που κατέβαλλαν οι Τούρκοι καταχτητές, στα χρόνια που ήταν κυρίαρχοι στον Μοριά, για να υποτάξουν τους Σουλιμοχωρίτες, χωρίς να το κατορθώσουν.
Άρα λοιπόν, αυτοί και μόνο αυτοί - οι Τούρκοι - γνώριζαν καλύτερα από κάθε άλλον την αντρειοσύνη, την παλικαριά και την γενναιότητά τους. Άρα αυτοί τους «κόλλησαν» το παρωνύμιο Ντρέδες.
Όπως και να έχει όμως αυτό το παρωνύμιο κράτησε ως τα μέσα του 20ού αιώνα. Από τότε άρχισε να «φθίνει» και να ξεχνιέται, με αποτέλεσμα τώρα, αρχές του 21ου αιώνα να έχει σχεδόν ξεχαστεί.
Πηγή: Το βιβλίο του Δημήτρη Παν. Αθανασόπουλου «ΣΟΥΛΙΜΟΧΩΡΙΑ - ΝΤΡΕΔΕΣ ΟΙ ΑΔΙΚΗΜΕΝΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ».