ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΒΙΝΤΕΟ. ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑΝ, ΚΑΤΟΙΚΟΥΝ ΚΑΙ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΤΗΝ ΤΡΙΦΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΚΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ!
Email: anodorio@gmail.com
Πατρίδα είναι η χώρα ή ο τόπος καταγωγής ή γέννησης, αλλά και ο τόπος ή η χαρά εγκατάστασης, όπου ένα άτομο διαμορφώνεται ως προσωπικότητα.
Κάθε τόπος έχει την ιστορία του, τις παραδόσεις, τη γλώσσα του, τους ήχους, τα αρώματα, και τις γεύσεις του. Όλα αυτά οι κάτοικοι μιας χώρας που αναγκάζονται να μετοικήσουν ή να ταξιδέψουν τα φέρουν μέσα τους, στον τόπο που τους φιλοξενεί.
Η μνήμη, οι αισθήσεις, η καρδιά τους γίνονται φορείς της πατρίδας γης. Η απόσταση μυθοποιεί την εικόνα της πατρίδας, που γίνεται πηγή νοσταλγίας και μύθου. Σε οποιοδήποτε σημείο της γης και αν βρισκόμαστε, η χώρα της καταγωγής μας μας ακολουθεί, γιατί είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας, η γλυκιά πατρίδα της καρδιά μας.
Πηγή: Messinia view.gr Το anodorio.blogspot.com σας εύχεται Καλές διακοπές.
O Παναγιώτης Αλευράς είναι ο νέος αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας. Έπειτα από ψηφοφορία μεταξύ των 7 περιφερειακών συμβούλων της πλειοψηφίας στη Μεσσηνία ο κ. Αλευράς εξελέγηπαμψηφεί.Κατάγεται από τον Αετό Μεσσηνίας και τελείωσε το Λύκειο Δωρίου.
Σπούδασε στην Ανώτατη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
Φοιτητής ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση και διετέλεσε πρόεδρος του Συλλόγου Τριφυλίων Φοιτητών.
Σήμερα εργάζεται ως Γεωπόνος στο Κέντρο Ελέγχου & Πιστοποίησης Πολλαπλασιαστικού Υλικού & Ελέγχου Λιπασμάτων του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων στην Καλαμάτα.
Έχει εκλεγεί δύο θητείες Νομαρχιακός Σύμβουλος Μεσσηνίας.
Επιστημονικός Συνεργάτης στο ΤΕΙ Καλαμάτας για μία 10/ετία.
Είναι μέλος του Δ.Σ. Πανελλήνιας Ένωσης Γεωπόνων Δ.Υ.
Είναι μέλος Περιφερειακής Επιτροπής ΠΑΣΟΚ Πελοποννήσου και υπεύθυνος αγροτικού τομέα.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Συνδέσμου Γεωπόνων Μεσσηνίας (2 θητείες).
Είναι παντρεμένος και έχει τρία παιδιά, το Χρήστο την Ήλια και τη Μυρτώ.
Το anodorio.blogspot.com εύχεται ολόψυχα στον Παναγιώτη Αλευρά καλή επιτυχία.
Η Ελληνική Στατιστική Αρχή διενήργησε την Απογραφή Πληθυσμού - Κατοικιών 2011 κατά το χρονικό διάστημα από 10 έως και 24 Μαΐου 2011 και ανακοινώνει τα
προσωρινά αποτελέσματα που αφορούν στο Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας. Στο σύνολο της Χώρας απεγράφησαν 10.787.690 μόνιμοι κάτοικοι, εκ των οποίων 5.303.690 άρρενες (49,2%) και 5.484.000 θήλεις (50,8%). Τα προσωρινά αποτελέσματα κατά Δήμο (Πρόγραμμα «Καλλικράτης») της Περιφερειακής Eνότητας Μεσσηνίας είναι τα εξής:
Μεσσηνία……….…..Σύνολο…..…..Άρρενες…...Θήλεις…M. Πληθ. ανά τ.χλμ.
……………………....163.110……….82.480….…80.630…......54,54
Δ. Καλαμάτας….……70.130…….…34.910….…35.220 ……159,27
Δ. Δυτ. Μάνης ….…...7.280…………3.710………3.570….….18,07
Δ. Μεσσήνης……....23.970…….….12.240…….11.730…...…42,65
Δ. Οιχαλίας……....…12.280…………6.330…...…5.950….….29,56
Δ. Πύλου-Νέστορος. 21.550………..11.040…….10.510.....…38,88
Δ. Τριφυλίας……..…27.900………..14.250…....13.650……..45,29
Τα οριστικά αποτελέσματα για το Μόνιμο Πληθυσμό, σε επίπεδο οικισμού, θα είναι
διαθέσιμα το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Σημ: Σύμφωνα με τα παραπάνω παρατηρείταιμείωση του πληθυσμού στη Μεσσηνία κατά 13.766 κατοίκους το 2011 σε σχέση με την απογραφή του 2001 (176.876 κάτ. το 2001).
Γεννήθηκε το 1791 στο Ψάρι Τριφυλίας (της τότε Αρκαδιάς).
Γιος του Δημήτρη Γκρίτζαλη, ο οποίος πέθανε στα μέσα της δεκαετίας του 1790, αφήνοντας τον Γιαννάκη και τα δυο αδέλφια του ορφανά σε πολύ μικρή ηλικία. Ο μικρός μάλιστα γιος ήταν αβάπτιστος και πήρε - όπως συνηθίζεται στην περιοχή - το όνομα του εκλιπόντος πατέρα του. Η μητέρα του Αρετή, καταγόταν από το Κούβελα και ήταν αδελφή του γνωστού κλέφτη, λοχαγού του Αγγλικού στρατού στη Ζάκυνθο και αρχηγού των Ντρέδων κατά την έναρξη της επανάστασης, Γιαννάκη Μέλιου, ο οποίος πέραν από θείος του Γιαννάκη, ήταν και προστάτης των ορφανών και νονός του Γιαννάκη Γκρίτζαλη.
Η γυναίκα του Γιαννάκη, Γιαννούλα ήταν κόρη του θρυλικού κλέφτη και οπλαρχηγού Μητροπέτροβα από τη Γαράντζα. Με τη Γιαννούλα ο Γιαννάκης ήταν λογοδοσμένος πριν το 1821 και φαίνεται ότι την παντρεύτηκε στην αρχή της επανάστασης. Γι’ αυτό και εμφανίζεται, σε ιστορικά κείμενα, από τα προεπαναστατικά κιόλας χρόνια, ως γαμπρός του Μητροπέτροβα, με τον οποίο και υπήρξε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, συμπολεμιστής.
Ο Γιαννάκης είχε δυο γιους, τον Δημήτρη που έφερε το όνομα και των δυο παππούδων του και τον μικρότερο Γιώργη.
Προεπαναστατικά τον Γιαννάκη και τον μικρότερο αδελφό του τον Δημήτρη τους βρίσκουμε για μερικά χρόνια εγκαταστημένους στην Κωνσταντινούπολη, όπου ο Δημήτρης ασχολείτο με το εμπόριο σιτηρών, μεταξύ Οδησσού και Πόλης. Εκεί φαίνεται ότι μυήθηκαν στην Φιλική Εταιρεία και ο Γιαννάκης από το 1818 και μετά έπαιζε ρόλο συνδέσμου, μεταξύ Κωνσταντινούπολης, Ζακύνθου και των οπλαρχηγών της ορεινής Μεσσηνίας, μεταξύ των οποίων και ο πεθερός του Μητροπέτροβας. Εξαιτίας αυτής του της δράσης ορισμένοι ιστορικοί τον συγκαταλέγουν μεταξύ των κλεφτών της περιοχής.
Η συμμετοχή και συνεισφορά του Γιαννάκη Γκρίτζαλη, κατά τα πρώτα χρόνια του αγώνα της παλιγγενεσίας, είναι γνωστές και ιστορικά τεκμηριωμένες. Αρκεί να σημειωθεί ο πρωταγωνιστικός του ρόλος στο Βαλτέτσι, την Άλωση της Τριπολιτσάς και τα Δερβενάκια που τον καθιέρωσαν ως οπλαρχηγό πρώτης γραμμής. Μετά την Άλωση της Τριπολιτσάς ονομάστηκε το 1823 χιλίαρχος σε ηλικία 32 ετών και ήταν ο νεότερος σε ηλικία χιλίαρχος μεταξύ των οπλαρχηγών του Αγώνα. Τον βαθμό αυτό τον πήρε στο πεδίο της μάχης και όχι με άλλα κριτήρια όπως δινόταν στη συνέχεια οι βαθμοί και κυρίως κατά τον εμφύλιο του 1825.
Ο Γιαννάκης όπως και ο Μητροπέτροβας υπήρξαν άξιοι και πιστοί φίλοι του Κολοκοτρώνη και για τον λόγο αυτό φυλακίστηκαν μαζί του, κατά τον εμφύλιο πόλεμο του 1825, στο μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στην Ύδρα, από την Κυβέρνηση Κουντουριώτη, Κωλέττη και λοιπών. Η φυλάκιση τους, όπως είναι πλέον ιστορικά αποδεδειγμένο και απ’ όλους αποδεκτό, αποτέλεσε την ευκαιρία και αφορμή της απόβασης του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο, με όλα τα γνωστά και οδυνηρά επακόλουθα.
Αποφυλακισθέντες, στα τέλη Μαΐου, επειδή ο λαός ζητούσε τους φυσικούς ηγέτες και χωρίς καμία πικρία ή μνησικακία ανέλαβαν πάλι τη γνωστή αγωνιστική τους δράση, συγκινώντας το φιλελληνικό κίνημα και τα ανακτοβούλια της Ευρώπης, επειδή έδειξαν ότι οι Έλληνες πράγματι επιθυμούν και αξίζουν την ελευθερία τους.
Η αγνή και άδολη αυτή συμπεριφορά του Γιαννάκη Γκρίτζαλη και του Μητροπέτροβα, όπως και ο πρωταγωνιστικός τους ρόλους στους αγώνες κατά του Ιμπραήμ, αποτέλεσαν παραδείγματα ηρωισμού και πατριωτισμού μεταξύ των μαχόμενων Ελλήνων και κυρίως μεταξύ των συμπατριωτών τους. Γι’ αυτό και η Μεσσηνία είναι από τις λίγες περιοχές που δεν εμφανίστηκε το θλιβερό φαινόμενο των «προσκυνημένων».
Μετά το Ναυαρίνο, ένα άλλο οδυνηρό και καθοριστικό, για την μετέπειτα ιστορία του τόπου, γεγονός υπήρξε, η δολοφονία του Καποδίστρια.
Η έλευση του Όθωνα, σε ηλικία μόλις 18 ετών και η επιτροπεία του από τους αντιβασιλείς δρομολόγησαν για τη χώρα καινούρια δεδομένα και αποτελούν θλιβερές σελίδες της νεότερης ιστορίας. Και μόνο το γεγονός της καταδίκης σε θάνατο παρ’ ολίγον εκτέλεσης των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα αρκεί να αποδείξει τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας αυτή την εποχή. Εάν εκτελείτο ο Κολοκοτρώνης η Πατρίδα μας θα κουβαλούσε στους αιώνες το στίγμα της ντροπής και της αχαριστίας.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση και με τους Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα φυλακή, αγωνιστές όπως Γκρίτζαλης και Μητροπέτροβας, δεν μπορούσαν να μένουν απαθείς θεατές. Γι’ αυτό και τέθηκαν επικεφαλής της γνωστής Μεσσηνιακής Επανάστασης του 1834, η οποία, λόγω και των αιτημάτων φορολογικού και θεσμικού χαρακτήρα που περιλαμβάνονταν στις προκηρύξεις τους θεωρείται ως η πρώτη κοινωνική Επανάσταση στη νεότερη ελληνική ιστορία.
Ας σημειωθεί ότι μεταξύ των αιτημάτων, πέραν της αποφυλάκισης των Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα, περιλαμβάνεται για πρώτη φορά και εκχώρηση Συντάγματος. Η συμμετοχή δε σ’ αυτήν και η φυλάκιση του Δημητρίου Καλλέργη, θεωρείται από πολλούς ιστορικούς, μεταξύ των οποίων και ο Γεώργιος Ρούσσος ως προπομπός της επανάστασης του 1843. Για πολλούς όμως είναι άγνωστο το πότε και από ποιους ζητήθηκε για πρώτη φορά εκχώρηση Συντάγματος.
Ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης, ο σημαντικότερος αρχηγός της Μεσσηνιακής επανάστασης, φέρεται να αρνείται την ανάμειξη των φυλακισμένων στρατηγών Κολοκοτρώνη και Πλαπούτα στην εξέγερση και επικαλείται ως λόγο για τον ξεσηκωμό των χωρικών την αβάσταχτη φορολογία.
Στις 29 Ιουλίου 1834 τέσσερα οργανωμένα κινήματα σε τέσσερα διαφορετικά σημεία της Μεσσηνίας και της Αρκαδίας έλαβαν χώρα, ταυτόχρονα.
Επικεφαλής του πρώτου ήταν ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης, ο οποίος είχε συγκεντρώσει από τα χωριά Σουλιμά και ΨάριΤριφυλίας 200 πολεμιστές και με αυτούς μπήκε αθόρυβα, τα μεσάνυχτα, στην Κυπαρισσία. Οι επαναστάτες κρύφτηκαν την νύχτα εκείνη στα σπίτια διάφορων Ναπαίων που ήταν μυημένοι στην συνωμοσία και το πρωί της επομένης ημέρας συνέλαβαν πρώτα τον νομάρχη Δ. Χρηστίδη και τον μοίραρχο Κυπαρισσίας Αντώνη Μαυρομιχάλη, κατέλυσαν όλες τις αρχές και κατόπιν διακήρυξαν στο λαό της πόλης τους επαναστατικούς σκοπούς των.
Ο Γκρίτζαλης διακήρυξε ότι το κίνημα απέβλεπε στην κατάργηση της Αντιβασιλείας και την άμεση ανάληψη της βασιλικής εξουσίας από τον Όθωνα. Δήλωσε ακόμη ότι η επανάσταση είχε σκοπό να εμποδίσει την υπονόμευση της Ορθοδόξου Εκκλησίας από τους αλλόθρησκους αντιβασιλείς και διέδωσε συνάμα ότι το κίνημα είχε προεξοφλήσει τη συγκατάθεση και τη βοήθεια της Ρωσίας. Τέλος για να επιτύχει και τη σύμπραξη του αγροτικού κόσμου, υποστήριξε ότι ένα άλλο κίνητρο της εξέγερσης ήταν η καταθλιπτική φορολογία που είχε επιβληθεί στους γεωργούς και οι ληστρικές μέθοδοι με τις οποίες εισπράττονταν οι φόροι από τους ενοικιαστές των, όλους ευνοουμένους του καθεστώτος.
Τα ποικίλα αυτά συνθήματα, παρότρυναν τον λαό της Κυπαρισσίας, ο οποίος εκδηλώθηκε υπέρ των επαναστατών και ο Γκρίτζαλης συγκέντρωσε 300-400 οπλοφόρους, κινήθηκε προς τις γύρω περιοχές για να ξεσηκώσει κι άλλες κωμοπόλεις και χωριά. Τον ακολουθούσαν και πολλοί χωρικού οπλισμένοι μόνο με μαχαίρια, δρεπάνια, τσουγκράνες και ραβδιά. Το κίνημα έπαιρνε έκταση και αποκτούσε λαϊκή υποστήριξη.
Την ίδια μέρα, στη Γαράτζα, ο περίφημος οπλαρχηγός και πεθερός του Γιαννάκη Γκρίτζαλη Μητροπέτροβας, κήρυξε επανάσταση με τα ίδια συνθήματα. Το τρίτο κίνημα εκδηλώθηκε, πάντα την ίδια ημέρα, στην Παλούμπα Μεσσηνίας (Αρκαδίας), από τους Κόλια και Μήτρο Πλαπούτα, ανηψιούς του εγκάθειρκτου στρατηγού Πλαπούτα. Μια στάση εκδηλώθηκε από τον οπαρχηγόΑναστάσηΤζαμαλή, στα Ασλάναγα Μεσσηνίας (σημερινό Άρι), ο οποίος ενώθηκε με τον Μητροπέτροβα και από κοινού χτύπησαν τις κυβερνητικές δυνάμεις που υπεράσπιζαν το Νησί της Καλαμάτας. Μια Πέμπτη εξέγερση σημειώθηκε στο Δερμπούνι Αρκαδίας. Εκεί οι επαναστάτες συνάντησαν ισχυρές κυβερνητικές δυνάμεις που ήσαν υπό τις διαταγές του μοιράρχου Φλέσσα, αδελφού του Παπαφλέσσα. Στην αψιμαχία που δόθηκε επικράτησαν οι κυβερνητικοί, στο μεταξύ όμως έφτασε ο Γκρίτζαλης με το ισχυρό του σώμα, και τότε οι οπλοφόροι του Φλέσσα προσχώρησαν όλοι στους επαναστάτες, εκτός του αδελφού του Παπαφλέσσα που ξέφυγε και κατέφυγε καταδιωκόμενος στην Μεγαλόπολη. Ο Γκρίτζαλης βάδισε κατά της Μεγαλόπολης, αποφασισμένος να δώσει αποφασιστική μάχη. Αλλά οι Βαυαροί, που υπεράσπιζαν την πόλη με δύο λόχους και απόσπασμα ιππικού, εγκατέλειψαν αμαχητί και η πόλη καταλήφθηκε από τον Γιαννάκη Γκρίτζαλη στις 4 Αυγούστου.
Η επανάσταση απλωνόταν, επικρατούσε. Μέσα σε μια εβδομάδα οι στασιαστές είχαν υπό τον έλεγχό τους ολόκληρη σχεδόν την Μεσσηνία και την Αρκαδία. Τα κυβερνητικά στρατεύματα και οι αρχές έφευγαν από παντού και στην έδρα της αντιβασιλείας επικρατούσε ήδη ταραχή μεγάλη και αμηχανία.
Για την καταστολή της ανταρσίας διατέθηκαν ισχυρότατες δυνάμεις, με επικεφαλής τον Αρχιστράτηγο Σμαλτς. Ο Κωλέττης επιστράτευσε και τον ονομαστό οπλαρχηγό Γαρδικιώτη Γρίβα, καθώς και τον ΠελοποννήσιοαρχιπρόκριτοΚανέλλο Δεληγιάννη, ο οποίος, για την περίσταση ονομάστηκε συνταγματάρχης. Επίσης εστάλησαν κατά των επαναστατών οι Μανιάτες οπλαρχηγοί Κατσάκος Μαυρομιχάλης, Τζουσιάκος, Γιατράκος και άλλοι, βαυαρικά και ελληνικά στρατεύματα - από Ρουμελιώτες και Μανιάτες ιδίως - έλαβαν μέρος στην εκστρατεία. Χωρίστηκαν σε δύο φάλαγγες. Η μία υπό τον Κατσάκο, με δύο χιλιάδες πολεμιστές πολεμιστές, εβάδισε κατά των επαναστατών της Μεσσηνίας, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Μητροπέτροβας και ο Τζαμαλής. Κατά τη μάχη που δόθηκε επικράτησαν πλήρως τα κυβερνητικά στρατεύματα. Οι επαναστάτες διαλύθηκαν και ασύντακτοιδιεσκορπίστηκαν στα γύρω χωριά και ο Τζαμαλήςσυνελήφθηκε και ο Μητροπέτροβας παραδόθηκε.
Το δεύτερο κυβερνητικό σώμα υπό τον Χατζηχρήστο και τον Γαρδικιώτη Γρίβα κινήθηκε κατά των επαναστατών της Αρκαδίας, επικεφαλής των οποίων ήταν ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης, οι αδελφοί Πλαπούτα και ο Ζερμπίνης. Στο χωριό Σούλου, κοντά στην Μεγαλόπολη, συγκρούστηκαν τα δύο στρατεύματα, όπου κι εδώ επικράτησαν οι κυβερνητικοί. Σκοτώθηκαν 50 επαναστάτες και ισάριθμοι κυβερνητικοί. Τελικά οι επαναστάτες υποχώρησαν και διαλύθηκαν. Ο Γκρίτζαλης, με 300, εξακολουθούσε τον αγώνα, καταδιωκόμενος όμως από τόπο σε τόπο. Τελικά παραδόθηκε στον Γρίβα κι αργότερα παραδόθηκε και ο ανιψιός του Κολοκοτρώνη Ζερμπίνης, συνελήφθηκαν και οι αδελφοί Πλαπούτα. Η επανάσταση είχε κατασταλεί και ύστερα ακολούθησαν οι δίκες των αρχηγών της στάσης.
Έκτακτο στρατοδικείο με πρόεδρο τον Άγγλο Θωμά Γκόρντον και μέλη τον συνταγματάρχη Π. Γιατράκο, τον αντισυνταγματάρχη Σπυρομήλιο και τους δικαστές Φ. Φραγκούλη και Αν. Λόντο συγκροτήθηκε, με έδρα την Κυπαρισσία, όπου είχε εκραγεί η ανταρσία. Εισαγγελέας ορίστηκε ο Δ. Σούτσος, ο γαμπρός δηλαδή του περιλάλητου υπουργού Σχινά, και ένας από τους δικαστές που είχαν καταδικάσει σε θάνατο τον Κολοκοτρώνη και τον Πλαπούτα. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι ο Σπυρομήλιος που ήταν τώρα «στρατοδίκης» είχε συλληφθεί πριν ένα χρόνο μαζί με τον Κολοκοτρώνη, ως συνένοχός του στην υποτιθέμενη συνωμοσία. Είχε μείνει στην φυλακή εννέα μήνες, αλλά τελικά τον αποφυλάκισε ο Κωλέττης για να τον ορίσει τώρα δικαστή των άλλοτε ομοφρόνων του.
Πρώτος δικάστηκε ο Γκρίτζαλης «ο γενναιότερος και δραστηριότερος των κορυφαίων της Πελοποννησιακής ανταρσίας». Ο Γκρίτζαλης, ο οποίος ανέλαβε θαρραλέα όλες τις ευθύνες της ανταρσίας, καταδικάστηκε σε θάνατο. Δύο ώρες μετά την καταδίκη του, εκτελέστηκε με τουφεκισμό στις 19-9-1834. Αρνήθηκε να του δέσουν τα μάτια και φώναξε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα: «Αδέλφια, άδικα πεθαίνω. Γύρεψα τα δίκια των Ελλήνων».Το στρατοδικείο καταδίκασε επίσης σε θάνατο τον Μητροπέτροβα και τον Τζαμαλή. Μόνον η ποινή του Μητροπέτροβα δεν εκτελέστηκε «ως υπέργηρου και αγωνισθέντος υπέρ πατρίδος» και μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση.
Στη γυναίκα του Γιαννάκη Γκρίτζαλη δεν επέτρεψαν να πάρει το σώμα του νεκρού ήρωα, από φόβο μήπως κατά την ταφή προκληθούν μεγαλύτερες ταραχές. Η τραγική γυναίκα μάζεψε τα μυαλά του νεκρού άντρα της, που είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι και στη συνέχεια κέρασε, σύμφωνα με το έθιμο, το εκτελεστικό απόσπασμα.
Ο Όθων μαθαίνοντας αργότερα την αλήθεια, αναγνώρισε το λάθος του και έστειλε στο Πάνω Ψάρι, στην γενέτειρα του ήρωα μια καμπάνα για το καμπαναριό της εκκλησίας που αναγράφεται "Όθων Βασιλεύς των Ελλήνων". Η εκκλησία αυτή έχει φτιαχτεί από τους Ψαραίους, τον αδελφό του Γιαννάκη, Δημήτρη και το γιο του Γιαννάκη το Δημήτρη. Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στον Άγιο Δημήτριο και υπάρχει και σήμερα, στο προαύλιο της οποίας κάθε χρόνο το Σεπτέμβριο, τελούνται εκδηλώσεις μνήμης για την Μεσσηνιακή Επανάσταση και κατάθεση στεφάνων στο σπίτι του Ήρωά μας.
Προτομές του Γιαννάκη Γκρίτζαλη υπάρχουν στο Ψάρι, στην Κυπαρισσία όπου και εκτελέστηκε και στο Πολεμικό Μουσείο Αθηνών.
Η συμβολή του Γιαννάκη Γκρίτζαλη στον αγώνα της απελευθέρωσης είναι μεγάλη, ωστόσο το όνομά του δεν έχει πάρει στην ιστορία τη θέση που του αξίζει (όσον αφορά τη διδασκόμενη στα σχολεία ιστορία), γιατί: α) η Μεσσηνιακή Επανάσταση, που επιστέγασε και σηματοδότησε τη δράση και τους αγώνες του Γκρίτζαλη, συνοδεύτηκε από ανθρωποθυσίες, τόσο του ιδίου όσο και του Αναστάση Τζαμαλή. Θα έπρεπε επομένως κάποιοι να απολογηθούν ή και να λογοδοτήσουν γι’ αυτές τις ανθρωποθυσίες και για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, «θάφτηκε» ιστορικά το γεγονός και, κατ’ επέκταση, η γενικότερη προσφορά του Γκρίτζαλη.
β) τα κοινωνικά αιτήματα, έχουν διάρκεια στο χρόνο και παρουσιάζουν επανάληψη και ωφέλιμο είναι - από κάθε μορφής κρατούντες σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γης - να παραβλέπεται ή και να αποσιωπάται πλήρως η διεκδίκησή τους και κατ’ επέκταση, να υποβαθμίζονται οι πρωτοστατούντες διεκδικητές.
γ) ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης, ήταν περισσότερο του δέοντος «άτακτος» αφού δεν φρόντισε να επωφεληθεί και να εξαργυρώσει τους αγώνες του με Εθνικές Γαίες (τα παλιά τσιφλίκια των Πασάδων), όπως έκαναν πολλοί άλλοι οπλαρχηγοί. Και οι «άτακτοι», όπως κι όσοι ενοχλούν, καλόν είναι να …φρονηματίζονται, προς παραδειγματισμό, ή και να εξοντώνονται. Ας σημειωθεί ότι ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης, είναι ο πρώτος Έλληνας που καταδικάστηκε σε θάνατο, με συνοπτικές διαδικασίες, από έκτακτο στρατοδικείο και εκτελέστηκε. Μια ακόμη θλιβερή πρωτιά του ανδρός.
δ) ως γνωστό η ιστορία γράφεται από τους νικητές κι ο Γκρίτζαλης, με βάση «το τελευταίο εκβάν» καταχωρήθηκε στην κατηγορία των ηττημένων.
ε) όπως γράφει ο Εμμανουήλ Ροΐδης: «εις τούτον τον τόπον ουδεμία πράξις φιλοπατρίας δεν έμεινεν ατιμώρητος».Ο αγώνας του Γιαννάκη Γκρίτζαλη και των παλικαριών του δίνει το δίδαγμα σε όλους μας και ειδικά στη νέα γενιά ότι η θυσία αποτελεί επιταγή των γενναίων και πως η ήττα ορισμένες φορές αποτελεί ηθική νίκη και ορισμένοι άνθρωποι πεθαίνουν για να ξαναγεννηθούν. Επίσης η ελευθερία δεν έρχεται μόνη της αλλά κατακτιέται με αγώνες, αίμα, με αρετή και τόλμη. Ο Γκρίτζαλης υπήρξε γέννημα μιας αλυσίδας ιστορικών και κοινωνικών γεγονότων και θύμα μιας αλυσίδας προσωπικών και πολιτικών σκοπιμοτήτων. Τέλος ο Γιαννάκης Γκρίτζαλης και ο Μητροπέτροβας δεν ήταν επαναστάτες χωρίς αιτία, γιατί σύμφωνα με την παρακαταθήκη που μας άφησε η αρχαιοελληνική γραμματεία: «Αισχρόν εστί σιγάν της Ελλάδος πάσης αδικουμένης».
Ο λαός μας για τον Γιαννάκη Γκρίτζαλη, τον ήρωά του, έπλασε τραγούδι, το οποίο τραγουδάει ο Σουλιμαίος τραγουδιστής Λεωνίδας Παπακώστας.
Σημ: Ευχαριστώ τον Γιαννάκη Γκρίτζαλη, απόγονο του μεγάλου αγωνιστή Γιαννάκη Γκρίτζαλη για το υλικό που μου διέθεσε.
Ο Γεώργιος Μαυροειδής γεννήθηκε το έτος 1897 στο Σουλιμά. Ήταν γόνος της ιστορικής οικογένειας των Μαυροειδαίων, των προεστών δηλαδή, κομματαρχών, πολιτικών, γαιοκτημόνων και αγωνιστών του θρυλικού χωριού, οι οποίοι δημιούργησαν κατά τον προπερασμένο αιώνα αξιόλογη οικογενειακή ιστορία. Έφερε δε μετά σεμνής υπερηφάνειας τη ρίζα της καταγωγής του μέχρι του θανάτου του.
Ήταν λαμπρός δάσκαλος του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και είχε ενστερνισθεί το καθήκον του με πάθος ιερό.
Ήταν δάσκαλος δύο γενεών τις οποίες σφυρηλάτησε με τις ιδέες, του «αξίως ζειν». Θαρραλέος, μαχητικός, προσηνής και επιβλητικός, ήταν ο κλασικός τύπος του οδηγητή. Πράος αλλά και αυστηρός, καλός στους μαθητές του αλλά και δριμύς.
Ύψωνε τον τόνο της φωνής του όταν μας έλεγε ότι «η Ελληνική φυλή έχει θεία αποστολή και ότι εμείς οι Έλληνες υπήρξαμε οι φωτοδότες της οικουμένης».
Άνθρωπος απλός και προσιτός, αγαπητός και σεβαστός, ήταν παράδειγμα και το πρότυπο όλων των συμπολιτών του.
Η οικογενειακή του ζωή ήταν το υπόδειγμα αρμονικής συμβίωσης. Με την σύζυγό του αποτελούσαν ένα ζεύγος όπου ο ένας συμπλήρωνε τον άλλον στην τελειότητα.
Διετέλεσε πολλά χρόνια γραμματέας της κοινότητας και κοινωνικός παράγοντας αυτής μέχρι της μετοίκησής του στην Αθήνα.
Αυτός ήταν ο Γεώργιος Μαυροειδής, ο δάσκαλός μας, ο οποίος μας έλεγε: «η ζωή είναι όμορφη όταν συνίσταται από ηθικές αξίες».
Την παραίτησή του, που έγινε αποδεκτή αμέσως από τον κ. Π. Τατούλη, ανακοίνωσε σήμερα ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Χρήστος Μαλαπάνης προβάλοντας λόγους αξιοπρέπειας.
Να θυμίσουμε ότι αφορμή γι αυτό στάθηκε το άδειασμα του χθες τόσο από τον Περιφερειάρχη όσο και από το ΠΑΣΟΚ με τους συμβούλους της πλειοψηφίας, για το θέμα που έφερε βιαστικά και επιπόλαια όπως σημείωσαν αρκετοί για μέχρι στιγμής ανεξήγητο λόγο, της αναβάθμισης του αεροδρομίου Καλαμάτας.
Επικρατέστερος για την θέση αυτή τώρα είναι ο πρώτος σε ψήφους περιφερειακός σύμβουλος Μεσσηνίας και από τα βασικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στο Νομό, Παναγιώτης Αλευράς. Η ανακοίνωση απο το γραφείο τύπου της περιφέρειας λέει τα εξής:
"Αποδεκτή έκανε την παραίτηση του Αντιπεριφερειάρχη Μεσσηνίας, κ. Χρήστου Μαλαπάνη, ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου, κ. Πέτρος Τατούλης. Ο κ. Τατούλης ευχαρίστησε τον κ. Μαλαπάνη για τη μέχρι σήμερα συνεργασία τους."
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Κυπαρισσίων «Η ΑΡΚΑΔΙΑ» χαιρετίζει τη συγκέντρωση που διοργανώνει η Δημοτική Αρχή, την Τρίτη 12-7-2011 για τη διατήρηση της σημερινής μορφής και την αναβάθμιση του Νοσοκομείου της πόλης μας, ενάντια στην υποβάθμιση που εισηγούνται κάποιοι που δεν αναγνωρίζουν την ιδιαιτερότητα της περιοχής μας (αποστάσεις, αγροτικός πληθυσμός, τουρισμός κ.α.)
Οι απόδημοι Κυπαρίσσιοι, είμαστε δίπλα σε κάθε τέτοια κινητοποίηση, διότι γνωρίζουμε ότι, το Νοσοκομείο αυτό - που είναι δωρεά συμπατριωτών μας - για αρκετές δεκαετίες έχει προσφέρει πάρα πολλά στην περίθαλψη των κατοίκων της περιοχής μας.
Την έντονη διαμαρτυρία του και διαφωνία του εκφράζει το Δ.Σ της ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ- ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ ΤΡΙΦΥΛΙΑΣ για το προτεινόμενο νομοσχέδιο του Υπουργείου Υγείας που υποβαθμίζει το Νοσοκομείο της περιοχής μας - το Νοσοκομείο Κυπαρισσίας.
Διαφεύγει, απ’ ό,τι διαπιστώθηκε, από τους συντάκτες του νομοσχεδίου, στα πλαίσια των περικοπών, ότι το νοσοκομείο αυτό - που είναι δωρεά συμπατριωτών μας - για δεκαετίες εξυπηρετεί όλη την περιοχή, όχι μόνο της Τριφυλίας, αλλά και ένα μέρος της Ολυμπίας και της Πυλίας, διότι οι αποστάσεις για τα άλλα νοσοκομεία (Καλαμάτας, Πύργου) είναι μεγάλες.
Διαφεύγουν επίσης αυτών που εισηγούνται την υποβάθμισή του, όλοι οι παράγοντες που κρίνουν την αναγκαιότητα της παρουσίας του (αγροτικός πληθυσμός της περιοχής, τουρισμός, αποστάσεις κτλ).
Το Διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας συμπαρίσταται στη Δημοτική Αρχή και σε όλους τους φορείς της περιοχής μας, στον αγώνα για τη μη υποβάθμιση του Νοσοκομείου μας αλλά και για την αναβάθμισή του, για την καλύτερη εξυπηρέτηση των συμπατριωτών μας.
Ως προς τούτο, είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε το μερίδιο του αγώνα που μας ανήκει ως απόδημοι.
Στις 16.30 μ.μ. έφυγε από κοντά μας η Ευτυχία χα Δημητρίου Αρνόκουρου, σε ηλικία 83 ετών, μετά από πολύμηνη μάχη, λόγω του εγκεφαλικού επεισοδίου που είχε υποστεί.
Ο χαμός της γέμισε θλίψη όχι μόνο τους οικείους της αλλά και όλους εμάς, που τη ζήσαμε από κοντά, αφού η θεία Ευτυχία ήταν μόνιμος κάτοικος του χωριού μας.
Ο τελευταίος χαιρετισμός θα γίνει αύριο στις 11.00 π.μ. στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδας Άνω Δωρίου.
Στα παιδιά της, Τάσο και Χρήστο και στις οικογένειές τους, τα θερμά μας συλλυπητήρια.
Καλό ταξίδι, θεία Ευτυχία, θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη.
Τη δημιουργία φυλακών στα όρια του Δήμου Οιχαλίας ζητά το Δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση που πήρε στην τελευταία συνεδρίασή του.
Τη σχετική πρόταση θα την υποβάλει στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Μάλιστα πως τονίστηκε κατά τη συζήτηση του θέματος, ήδη ο πρώην Δήμος Δωρίου είχε συζητήσει το συγκεκριμένο θέμα και είχε πάρει ομόφωνη θετική απόφαση με τη σύμφωνη γνώμη και των φορέων της περιοχής. Πάντως η προχθεσινή απόφαση πάρθηκε κατά πλειοψηφία, με την αντιπολίτευση να διαφωνεί ως προς τη διαδικασία με την οποία ήρθε το θέμα για συζήτηση, καθώς μπήκε στα εκτός ημερήσιας διάταξης θέματα.
Στην ίδια συνεδρίαση αποφασίστηκε η υπογραφή προγραμματικής σύμβασης με το Επιμελητήριο Μεσσηνίας για την υλοποίηση του προγράμματος απασχόλησης εργατικού δυναμικού σε τοπικό επίπεδο, μέσω προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα. Μάλιστα αποφασίστηκε να γίνει πρόταση για απασχόληση 150 ατόμων.
Το έργο του δρόμου Παραδείσια - Τσακώνα εντάσσεται στο ΕΣΠΑ. Θα δοθεί αρχικά στην κυκλοφορία στο τέλος του 2011 με παράκαμψη 800-1.000 μέτρων για τα ΙΧ αυτοκίνητα στο σημείο της μεγάλης κατολίσθησης, ενώ ολοκληρωμένο, με την τοξωτή μεταλλική γέφυρα στο συγκεκριμένο σημείο, θα παραδοθεί Ιούνιο με Ιούλιο του 2012.
Αυτά ανακοίνωσε χθες ο αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Χρήστος Μαλαπάνης, ενημερώνοντας για την προχθεσινή πολύωρη σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο Υποδομών υπό την προεδρία του υφυπουργού Γιάννη Μαγκριώτη και με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων υπηρεσιών. Ειδικότερα, ο κ. Μαλαπάνης σημείωσε τα εξής:
• Το Παραδείσια - Τσακώνα εντάσσεται στο ΕΣΠΑ, στο τομεακό του υπουργείου Υποδομών, με 45 εκ. ευρώ. Το αργότερο μέχρι τη Δευτέρα θα έχει γίνει η ένταξη του έργου. Η έγκριση έχει δοθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και καιρό.
• Η πληρωμή των οφειλόμενων στην κατασκευάστρια κοινοπραξία θα γίνει μέχρι το τέλος του μήνα ή το αργότερο μέχρι το πρώτο 10ήμερο του Αυγούστου.
• Επειδή η καθυστέρηση στην ένταξη του ΕΣΠΑ μεταθέτει την οριστική λειτουργία του έργου, θα δοθεί προσωρινή λύση μερικώς. Εκτός από την τοξωτή μεταλλική γέφυρα, όλο το άλλο έργο θα τελειώσει στο τέλος της φετινής χρονιάς και τότε θα δοθεί με παράκαμψη στο σημείο της μεγάλης κατολίσθησης. Ολοκληρωμένο θα παραδοθεί του χρόνου το καλοκαίρι, Ιούνιο - Ιούλιο.
• Λόγω της επικινδυνότητας της παράκαμψης, δε θα επιτρέπεται η κυκλοφορία μεγάλων οχημάτων, φορτηγών και πούλμαν, τα οποία θα πηγαίνουν από και προς Αθήνα από τον σημερινό δρόμο. Ορισμένες ημέρες κατά τις οποίες θα γίνονται επικίνδυνες εργασίες στο σημείο κατασκευής της τοξωτής γέφυρας, θα διακόπτεται η κυκλοφορία των ΙΧ η οποία θα γίνεται από τον υφιστάμενο δρόμο.
Ο αντιπεριφερειάρχης εκτίμησε ότι η όλη καθυστέρηση έγινε χωρίς λόγο. Μίλησε για έλλειψη συντονισμού των υπηρεσιών και διαφώνησε ότι για τις τωρινές εξελίξεις έπαιξε ρόλο η πρόσφατη αλλαγή υπουργού Υποδομών, καθώς το θέμα του πολύπαθου έργου το χειρίζεται ο υφυπουργός (Γ. Μαγκριώτης) που παρέμεινε στη θέση του.
Αύξηση στα τέλη ύδρευσης Αύξηση στα τέλη ύδρευσης αποφάσισε κατά πλειοψηφία η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Οιχαλίας. Το νέο προτεινόμενο τιμολόγιο για τη διαμόρφωση των τελών ύδρευσης έχει ως εξής: • Σε όσες τοπικές κοινότητες το πάγιο είναι 20 ευρώ να αυξηθεί στα 23 και σε όσες το πάγιο είναι μικρότερο να αυξηθεί σε 20 ευρώ. • Σε όσες τοπικές κοινότητες η τιμή ανά κυβικό είναι μικρότερη από 0,20 ευρώ να γίνει αύξηση 25% και σε όσες η τιμή του κυβικού είναι μεγαλύτερη ή ίση με 0,20 ευρώ να γίνει αύξηση 10%. Στις τοπικές κοινότητες που η τιμή ανά κυβικό είναι μεγαλύτερη ή ίση με 0,40 ευρώ να μη γίνει καθόλου αύξηση. (π.χ. Άνω Δώριο). • Ως προς τα υπόλοιπα (συνδέσεις νέων παροχών, τέλος διακοπής κ.λπ.) να παραμείνουν σε ισχύ οι αποφάσεις των Δημοτικών Συμβουλίων των Δημοτικών Ενοτήτων. • Στη Δημοτική Ενότητα Είρας οι τιμές αυτές θα αφορούν την κατανάλωση για τους μήνες Ιούλιο, Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, ενώ τους υπόλοιπους μήνες η κατανάλωση θα είναι δωρεάν. Τη συγκεκριμένη απόφαση καταψήφισαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της αντιπολίτευσης Ελένη Αλειφέρη και Σπυρίδων Αδαμόπουλος. Επίσης αποφασίστηκε η επιβολή τέλους αποχέτευσης για τη Δημοτική Ενότητα Μελιγαλά σε 0,20 ευρώ ανά κυβικό κατανάλωσης νερού, το οποίο τελικά ορίστηκε να υπολογίζεται στο 70% επί της συνολικής κατανάλωσης νερού, μετά από πρόταση της κ. Αλειφέρη την οποία έκανε αποδεκτή η Οικονομική Επιτροπή.
Αύξηση 10% στα δημοτικά τέλη Αύξηση 10% στα δημοτικά τέλη και τα τέλη ηλεκτροφωτισμού για όλες τις δημοτικές ενότητες αποφασίστηκε κατά πλειοψηφία από την Οικονομική Επιτροπή του Δήμου Οιχαλίας. Αύξηση η οποία ξεκίνησε να ισχύει από 1/7. Μειωμένα τιμολόγια κατά 35% θα ισχύουν για άτομα με ειδικές ανάγκες, πολύτεκνους και τρίτεκνους. Όπως επισημάνθηκε από το δήμαρχο και πρόεδρο της επιτροπής Φίλιππο Μπάμη ο οποίος παρουσίασε τα έσοδα του δήμου από αυτές τις υπηρεσίες με το μέχρι σήμερα τιμολόγιο, κρίνεται επιβεβλημένη η αύξηση των τελών καθαριότητας και φωτισμού επειδή τα έσοδα αυτά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να καλύψουν τα αυξημένα έξοδα της Υπηρεσίας Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού του νέου Δήμου Οιχαλίας. Κατά της απόφασης ψήφισε η Ελένη Αλειφέρη σημειώνοντας ότι δεν πρέπει να αυξηθούν τα τέλη πριν εξαντληθεί η διαδικασία διασταύρωσης των στοιχείων για τη φορολογική βάση. Επίσης κατά της απόφασης ψήφισε και ο Σπυρίδων Αδαμόπουλος που τόνισε: «Δεν ψηφίζω καμία αύξηση δημοτικών τελών για λόγους κοινωνικής ισότητας και ίσης μεταχείρισης των πολιτών. Φτάνουμε στο σημείο να χαριζόμαστε στους λιγότερο φιλότιμους. Θα ψηφίσω οποιαδήποτε αύξηση αν υπάρχει καταγραφή των πραγματικών τετραγωνικών που πρέπει να δηλωθούν».
Από τους Ντρέδες έως τα Σαράντα Παλικάρια και το θησαυροφυλάκιο - φυλακή της αρχαίας Μεσσήνης, ένα δίτομο έργο υπόσχεται ταξίδι στα 8.000 χρόνια ιστορίας και τις αθέατες πλευρές της Μεσσηνίας.
Πατρίδα του σοφού βασιλιά Νέστορα και του «Παρθενώνα» της Πελοποννήσου - του ναού του Επικούρειου Απόλλωνος. Στα σπλάγχνα της κρύβεται η καλύτερα σωζόμενη ελληνιστική πόλη στην Ελλάδα, η αρχαία Μεσσήνη. Είδε Φράγκους και Βενετούς να την κατακτούν και σεισμούς να τη σαρώνουν, αλλά κατάφερε να βγει αλώβητη.
Η γη της Μεσσηνίας αποκαλύπτει την ιστορία της που μετρά 8.000 χρόνια- μέσα από 740 σελίδες, εμπεριστατωμένα κείμενα (υπογράφει πλειάδα επιστημόνων) και πλήθος έγχρωμων και εντυπωσιακών (αερο)φωτογραφιών.
Ιστορία και αρχαιολογικοί χώροι, κοινωνία και οικονομία χωρούν στον πρώτο τόμο, ενώ στον δεύτερο προτείνεται ένα οδοιπορικό στον τόπο και τον χρόνο (χωρίς να αποφεύγονται ορισμένες επαναλήψεις), μέσα και από έθιμα, τοπωνύμια, χαρακτηριστικές προσωπικότητες του κάθε τόπου που καταθέτουν τις μαρτυρίες τους - παρ΄ ότι λείπουν αναφορές σε προσωπικότητες που έχουν καταγωγή από την περιοχή όπως η Μαρία Κάλλας (από τον Μελιγαλά) ή ο Ολυμπιονίκης Κωνσταντίνος Τσικλητήρας (από την Πύλο).
Ανάμεσα σε εκείνα που λίγοι γνωρίζουν για τη Μεσσηνία και «αποκαλύπτονται» στη δίτομη έκδοση είναι:
Η ονομασία της Καλαμάτας: Προέρχεται πιθανόν από τη γειτονική αρχαία πόλη Καλάμαι. Άλλη άποψη θέλει το όνομα να οφείλεται στην εικόνα του βυζαντινού μοναστηριού της Παναγίας Καλαμάτας, στον λόφο του κάστρου.
Από πού ήταν τα Σαράντα Παλικάρια που πάνε να πατήσουνε την Τροπολιτσά: Από τη Λεβαδιά, την περιοχή ανάμεσα στους Κωνσταντίνους και το Διαβολίτσι, που τα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν γνωστή ως Ιμπλάκια που σήμαινε κρατικά κτήματα του Σουλτάνου και ήταν λιβαδότοπος.
Η γιορτή του Αρουσαλιού: έθιμο που τηρείται στο χωριό Αυλώνα Τριφυλίας και έχει αρχαία καταγωγή. Πρόκειται για αποχαιρετιστήριο γεύμα των ψυχών την ημέρα της Πεντηκοστής και περιλαμβάνει κρέας, ψωμί, τυρί και πίτες.
Οι κρητικοί της Μεσσηνίας: Οι κάτοικοι του Φοινικούντα προήλθαν από τον οικισμό της Λαχανάδας και ήταν Κρήτες πρόσφυγες που έφευγαν ύστερα από κάθε επανάσταση.
Το έρημο χωριό: Το Πέρα, στις πλαγιές του Λυκοδήμου, ρημάζει απείραχτο ως ανοιχτό μουσείο παραδοσιακής αρχιτεκτονικής.
Το «θαύμα» της Αγίας Θεοδώρας: Μια συστάδα δένδρων φυτρώνει μέσα από τη στέγη και τους τοίχους του μικρού ναού στα σύνορα με την Αρκαδία.
Η Καρδαμύλη, το επίνειο της Σπάρτης κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο δεν έχει αλλάξει ονομασία εδώ και 3.000 χρόνια. Ντρέδες ήταν το προσωνύμιο των οπλαρχηγών της περιοχής της Τριφυλίας, που σημαίνει άντρες σκληροτράχηλοι και ανυπότακτοι.
Η συλλογική αυτή δίτομη έκδοση με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό (πάνω από 1.000 φωτογραφίες) και τα κείμενα γνωστών και καταξιωμένων επιστημόνων είναι μία από τις πληρέστερες μελέτες για τη Μεσσηνία, την ιστορία, την κοινωνία και τον πολιτισμό της. Η σύμπραξη επιστημόνων και φωτογράφων δίνει νέα πνοή στο παρελθόν αλλά και στο παρόν του τόπου.