Oι εκκλησίες μας

Αγία Τριάδα

Η Αγία Τριάδα χτίστηκε το έτος 1859, βρίσκεται στο κέντρο του χωριού Άνω Δωρίου, στην πλατεία και είναι ο κύριος ναός του.

Είναι πετρόχτιστη με πέτρινο καμπαναριό και πλακόστρωτο δάπεδο, έχει εξωτερικές διαστάσεις 23,8 μέτρα μήκος και 12,5 μέτρα πλάτος και έχει εμβαδόν 250 τ. μ. περίπου καθαρή χωρητικότητα. Αποτελείται από το ιερό, τον κυρίως ναό και το νάρθηκα.

Το πέτρινο καμπαναριό της χτίστηκε το έτος 1905 από τη συμπατριώτισσα μας Κανέλα Δρίβα, στη μνήμη του δολοφονηθέντος στην Αρκαδιά (Κυπαρισσία) το 1863, αδελφού της Αντώνη Τασιγαλάνη από τους Κανελλοπουλαίους.

Έχει υποστεί αρκετές ανακαινίσεις, με κορυφαία την τελευταία που έγινε τα έτη 2007-08, λόγω των ζημιών που υπέστη από τον σεισμό το έτος 2001 και αναγκαστικά κρίθηκε απαραίτητο να επισκευασθεί και να ανακαινισθεί σε μεγάλο βαθμό.

Κατασκευάστηκε καινούργια στέγη και ταβάνι, έγινε ενίσχυση των τοίχων με τσιμοντοενέσεις, σοβάτισμα εσωτερικό και εξωτερικό αρμολόγι.
Ταυτόχρονα αναπαλαιώθηκε το πανέμορφο τέμπλο του ναού, το οποίο βάφτηκε στα αρχικά του χρώματα, όπως και οι εικόνες (αγιογραφίες) που είναι εντοιχισμένες σ΄αυτό.
Τοποθετήθηκαν εννέα καινούργιοι πολυέλαιοι και εξήντα πέντε αναπαυτικές καρέκλες για τους εναπομείναντες πιστούς.

Η δαπάνη καλύφθηκε από την συνδρομή των πιστών του χωριού, των αποδήμων του εξωτερικού και άλλων φίλων, οι οποίοι συνεχίζουν μέχρι σήμερα να βοηθούν ώστε να ολοκληρωθεί και η τελευταία εργασία που απομένει, η αγιογράφηση.

Το Φεβρουάριο του 2011 ξεκίνησε το μεγάλο έργο της αγιογράφησης του ναού, από τον αγιογράφο κ. Νίκο Γιαννακόπουλο. Μέρα με τη μέρα ο ναός μεταμορφώνεται από τις αγιογραφίες που τον κοσμούν και δείχνει ιδιαίτερα εντυπωσιακός, χάριν της συγκινητικής βοήθεια των πιστών.

Στην Αγία Τριάδα από το έτος 1859 που κατασκευάστηκε διακόνευσαν λίγοι ιερείς με πολλά χρόνια ο καθένας τους, λόγω της εντοπιότητας τους.
Μερικοί ιερείς ως το έτος 1932 ήταν οι εξής: Νικόλαος Οικονόμου, Θανάσης Κωνσταντόπουλος, Αναστάσιος Παπαναστασίου, Πάνος Παπαναστασίου για μικρό διάστημα, Παπακωνσταντίνου Α., επίσης για μικρό διάστημα και Αντώνιος Σμυρνής.
Από το έτος 1932 ως το 1963 ο Μαυροειδής Μαυροειδής, από το 1963 ως το 2004 ο Αλέξιος Ανδριόπουλος, από το 2004 ως το 2005 ο Βασίλειος Καψιάνης, από το 2005 ως 31-5-2012 ο Δημήτριος Αδαμόπουλος, από 1-6-2012 ως Σεπτέμβριο 2012 ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, από Σεπτέμβριο 2012 ως σήμερα ο Φώτιος Λυκοτραφίτης.

Η Αγία Τριάδα γιορτάζει την ημέρα της Πεντηκοστής, όπου γίνεται μεγάλη πανηγυρική τελετή και περιφορά της εικόνας.

Άγιος Δημήτριος

O Άγιος Δημήτριος είναι ο δεύτερος ναός του χωριού και βρίσκεται λίγα μέτρα μακριά από την Αγία Τριάδα και λίγο πιο κάτω από την πλατεία του.

Κατασκευάστηκε το έτος 1402 και ήταν ο πρώτος κύριος ναός ως το έτος 1859 που κατασκευάστηκε η Αγία Τριάδα, η οποία είναι και μεγαλύτερη σε χωρητικότητα.
Είναι πετρόκτιστος με εξωτερικές διαστάσεις 16,4 μέτρα μήκος και 6,4 μέτρα πλάτος και εμβαδόν καθαρής χωρητικότητας 50 τ.μ. περίπου.

Στον ιερό χώρο του Αγίου Δημητρίου ο παπάς, φιλικός και γνωστός αρχηγός των Ντρέδων Δημήτριος Παπατσώρης, αφού έκανε κατανυκτική λειτουργία, κήρυξε την επανάσταση στις 24 Μαρτίου του 1821 και ευλόγησε τα όπλα των αγωνιστών που είχαν μαζευτεί από όλα τα Σουλιμοχώρια. Στη συνέχεια έδωσε άφεση αμαρτιών, κήρυξε λήξη της νηστείας της Σαρακοστής και κάλεσε όλους τους αγωνιστές να μεταλάβουν των αχράντων μυστηρίων, γιατί ήταν η κήρυξη της επανάστασης του σκλαβωμένου γένους και ήταν πραγματική λαμπρή. Το κήρυγμα του Παπατσώρη προκάλεσε αφάνταστο ενθουσιασμό ανάμεσα στους μέχρι τότε ραγιάδες που όλοι ορκίστηκαν να χύσουν το αίμα τους για τη απελευθέρωση της πατρίδας και κατέληξαν με την ζητωκραυγή ''ελευθερία ή θάνατος''.

Ο ιστορικός ναός του Αγίου Δημητρίου συνηθίζεται να αποκαλείται στα Σουλιμοχώρια και στην ευρύτερη περιοχή ''Η Αγία Λαύρα της Τριφυλίας'' και έγινε γνωστός παντού λόγω του γεγονότος.

Στον τοίχο του ναού έχουν στηθεί δύο πλάκες που η μία παριστάνει την ορκωμοσία των Ντρέδων και η άλλη αποδίδει τιμή και ευγνωμοσύνη στους αγωνιστές από το σύλλογο απογόνων των Ντρέδων. Επίσης στον προαύλιο χώρο έχει τοποθετηθεί προτομή του αρχηγού των Ντρέδων Δημήτρη Παπατσώρη.

Κάθε χρόνο με μέριμνα του Δήμου Οιχαλίας, στις 24 Μαρτίου στον προαύλιο χώρο του ναού γίνεται λαμπρή τελετή με επιμνημόσυνη δέηση, αναπαράσταση της ορκωμοσίας των Ντρέδων, κατάθεση στεφάνων από πολιτικές και στρατιωτικές αρχές, ομιλίες και απαγγελίες ποιημάτων από σχολεία της περιοχής.

Η εκκλησία γιορτάζει στις 26 Οκτωβρίου, ημέρα του Αγίου Δημητρίου αλλά και στις 6 Αυγούστου, ημέρα της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος.

Κοίμηση της Θεοτόκου

Ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου, βρίσκεται εντός του κοιμητηρίου του χωριού.

Ανακατασκευάστηκε εκ θεμελίων το έτος 1995, επί αειμνήστου ιερέα Αλεξίου Ανδριόπουλου, με χρήματα που προσέφεραν οι κάτοικοι του χωριού και σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου γιορτάζει στις 15 Αυγούστου, ημέρα της Παναγίας. Πλήθος πιστών κατακλύζει τον ιερό χώρο του ναού κάθε χρόνο με θρησκευτική κατάνυξη.


Σημ: Πληροφορίες έδωσαν οι Γιάννης Αλλαγιάννης, Κώστας Βασ. Πάλλας και Λεωνίδας Θεοχάρης.

Τη δεύτερη φωτογραφία της Κοίμησης της Θεοτόκου, έστειλε η Ουρανία Γιαννάκη - Κόλλια, η οποία ζει μόνιμα στην Αυστραλία και είναι από τη συλλογή του πατέρα της Γιάννη Γεωργ. Κόλλια.

Τα Αρχοντικά των Παπατσωραίων

Το εικονιζόμενο στη φωτογραφία σπίτι, ανήκε κάποτε στον θρυλικό παπά και στρατηγό του 1821 Δημήτρη Τσιώρη, ο οποίος μετέτρεψε το επώνυμό του σε Παπατσώρης, επειδή ήταν παπάς.

Πρωτοστατούσε στα τεκταινόμενα της Φιλικής Εταιρείας (ο παπα - Δημήτρης) και αργότερα στον ξεσηκωμό των Ντρέδων και του Γένους ολόκληρου.

Μάλιστα, το σπίτι του Παπατσώρη στο Σουλιμά, καθώς αναφέρει ο Φωτάκος, στους Βίους Πελοποννησίων Ανδρών, χρησιμοποιήθηκε ως ''κατηχητήριο'' μελών της Φιλικής Εταιρείας.

Ο γιος του Παπατσώρη Αναγνώστης, ο οποίος χρημάτισε πληρεξούσιος της Εθνοσυνέλευσης και βουλευτής, ήταν δε για αρκετό διάστημα και Υπασπιστής του βασιλιά Όθωνα, τον οποίο έφερε στο σπίτι του στο Σουλιμά το 1838.

Το σπίτι αυτό, αρχικά ήταν μικρό, το μεγάλωσαν όμως τα παιδιά του Αναγνώστης, Αντρίκος και Κωνσταντάκης. Ο Κωνσταντάκης, που χρημάτισε και Δήμαρχος του Δήμου Δωρίου, δολοφονήθηκε από τους πολιτικούς του αντιπάλους το 1870. Τα παιδιά του Αντρίκου, κατέβηκαν και εγκαταστάθηκαν στον Αϊ Γιώργη, λίγο πιο πάνω από τη σημερινή θέση του χωριού όπως και του Κωνσταντάκη, μετά τη δολοφονία του πατέρα τους, εγκατέλειψαν το Σουλιμά.

Τα σπίτια τους αργότερα πουλήθηκαν σε άλλους ιδιοκτήτες, οι οποίοι και τα ανασκεύασαν εν μέρει.
Μια πρόταση που είχε γίνει κάποτε στους ιδιοκτήτες αυτών των σπιτιών, να τα αγοράσει το Υπουργείο Πολιτισμού και να γίνουν Λαογραφικό Μουσείο και διατηρητέα κτίρια, δυστυχώς δεν τελεσφόρησε και σήμερα παραμένουν όπως εικονίζονται στις φωτογραφίες, ευτυχώς σε καλή κατάσταση.
Τα στοιχεία αυτά καταγράφονται όπως τα μετέφερε η παράδοση.

Σημ: Οι παραπάνω πληροφορίες δόθηκαν από τον Γιάννη Αλλαγιάννη και δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ''.

Πάσχα Σουλιμαίων στην Αυστραλία

Οι Σουλιμαίοι Παναγιώτης και Αθανασία Γκιώνη και Γιώργος και Κωνσταντίνα Ανδριοπούλου, μαζί με τις οικογένειές τους που ζουν μόνιμα στην Αυστραλία, γιόρτασαν το Πάσχα του 2009, τηρώντας τα έθιμα του τόπου μας.


Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του anodorio.blogspot.com μας έστειλαν φωτογραφίες τους και στέλνουν χαιρετίσματα σε όλους τους πατριώτες, συγγενείς και φίλους που βρίσκονται στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.


Η αγάπη τους και η νοσταλγία για το χωριό μας είναι μεγάλη και εύχονται σε όλους υγεία, χαρά και ευτυχία και καλή αντάμωση στην πατρίδα.

Μέσα στο 2009 τελειώνουν οι στροφές της Μεγαλόπολης - Τέλη του χρόνου και οι δύο σήραγγες στο Αρτεμίσιο

Μέσα στο 2009 θα αποτελέσουν παρελθόν οι στροφές της Μεγαλόπολης.

Αυτό μας επιβεβαίωσε στέλεχος της κοινοπραξίας που κατασκευάζει τις οδούς πρόσβασης στη σήραγγα Ραψομμάτη, επισημαίνοντας ότι μέσα στο χρόνο, το φθινόπωρο, θα παραδοθεί όλο το τμήμα του νέου εθνικού δρόμου, από το Αθήναιο έως και τη γέφυρα Αλφειού.

Μας ενημέρωσε ότι οι εργασίες προχωρούν με εντατικούς ρυθμούς και στα τρία μέτωπα:

Από το Αθήναιο μέχρι την είσοδο της σήραγγας Ραψομμάτη, από την έξοδο της σήραγγας έως τα Μαλλωτά (το δύσκολο κομμάτι των 800 μέτρων με τα ημιστέγαστρα) και τη γέφυρα Αλφειού. Μάλιστα, μετά τη γέφυρα Αλφειού, θα δημιουργηθεί επίχωμα και πάνω από τη σιδηροδρομική γραμμή “σηκώνεται” ήδη μια δεύτερη πιο μικρή γέφυρα.

Εκτιμάται ότι στις προσβάσεις της σήραγγας, και από τις δύο πλευρές, θα πέσει άσφαλτος μέσα στον Ιούνιο - Ιούλιο.

Όσον αφορά το υπόλοιπο έργο στον εθνικό δρόμο Κορίνθου - Τρίπολης - Καλαμάτας, που υλοποιεί ο “Μορέας”, τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου θα είναι έτοιμη η δεύτερη σήραγγα στο Αρτεμίσιο.
Αμέσως θα εκτραπεί η κυκλοφορία και θα γίνεται απ’ αυτή τη σήραγγα, ενώ η σήραγγα που λειτουργεί θα κλείσει για να αναβαθμιστεί. Οι εργασίες εκτιμάται πως θα κρατήσουν 2 - 3 μήνες. Νοέμβριο με τέλη του χρόνου θα είναι έτοιμες και θα κυκλοφορούνται κανονικά και οι δύο σήραγγες στο Αρτεμίσιο.

Πηγή: εφημερίδα ''Ελευθερία''.

Ένα μαγαζί, μια ιστορία...

Στο πάνω μέρος της πλατείας του χωριού το έτος 1904 περίπου, ο Μήτσο Γιώργος Σμυρνής, έχτισε το εικονιζόμενο καφέ παντοπωλείο.

Όταν χτίσθηκε και για πάρα πολλές δεκαετίες, ήταν το καμάρι και το στολίδι του χωριού. Μάλιστα, ο πρώτος του ιδιοκτήτης, δε σερβίριζε καφέ σε όποιον κι όποιον. Σ΄αυτό το μαγαζί έπιναν καφέ αυτοί που ήταν ''της αγοράς".
Τα Σαββατοκύριακα και τις μεγάλες γιορτές, ο μπάρμπα - Μήτσος, σερβίριζε τον καφέ, φορώντας φουστανέλα, την οποία διατηρούσε καθαρή και σιδερωμένη θέλοντας να δώσει σε όλους να καταλάβουν, ότι η ποιότητα και κυρίως η καθαριότητα, αποτελούν το σήμα κατατεθέν για το μαγαζί του.
Στον προαύλιο χώρο του μαγαζιού, υπήρχαν δύο πέτρινα τραπέζια τοποθετημένα στις δύο γωνίες του. Το ένα από τα δύο αυτά τραπέζια σώθηκε μέχρι το 1970 περίπου.
Γύρω στο 1940, το μαγαζί πέρασε στα χέρια του Κωσταντή Πάλλα, όπου το δούλεψε ο ίδιος, αλλά το είχε επίσης νοικιάσει για πολλά χρόνια στους Κων/νο Γκότση, Τάση Αλέκο (Αναγνωστόπουλο) και τον εγγονό του Κων/νο Γρηγ. Πάλλα.

Από το 1972 και για είκοσι περίπου χρόνια, το δούλεψε ο γιος του Βασίλης Πάλλας και τα χρόνια αυτά έγραψε μια άλλη ιστορία. Ο μπάρμπα - Βασίλης, έδειξε σε όλους που επισκέφθηκαν το Σουλιμά, τη μεγαλοψυχία, τη φιλοξενία και τη λεβεντιά των Σουλιμαίων. Είναι ξακουστά σε όλους τα γλέντια, τα μεθύσια και τα πανηγύρια που έγιναν σε αυτό το μαγαζί. Η ένταση του ραδιοκασετόφωνου ξεσήκωνε τους Σουλιμαίους και τους ανάγκαζε να πίνουν, να τραγουδούν και να χορεύουν.

Από το 1994 που ο μπάρμπα - Βασίλης έφυγε από τη ζωή το μαγαζί έμεινε σχεδόν κλειστό. Για λίγο καιρό το δούλεψε ο Αλέξης Ντέντα από την Αλβανία, αφού δεν βρέθηκε Σουλιμαίος να το λειτουργήσει και για τα δύο τελευταία χρόνια το μαγαζί δούλεψε και σαν ταβέρνα από τους Γιώργο Δημ. Δεδεμάδη και τη σύζυγό του Αθηνά. Αυτός ήταν ο κύκλος του μαγαζιού.

Μετά από 105 χρόνια ζωής ο Στάθης Βασ. Πάλλας, ο σημερινός του ιδιοκτήτης, το μετέτρεψε σε μια όμορφη παραδοσιακή πέτρινη κατοικία, που ομορφαίνει την αγορά του χωριού μας.

Σημ: Οι πληροφορίες είναι από την εφημερίδα ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ''.

Το Σουλιμά σήμερα

Έγραψαν για μας...

Με μεγάλη χαρά και ικανοποίηση βλέπω πως το anodorio.blogspot.com γίνεται κάθε μέρα και γνωστότερο.

Μετά και τη δημοσίευση στο τεύχος Μαρτίου-Απριλίου 2009 της εφημερίδας ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ'' και τα τόσο επαινετικά λόγια του Προέδρου του Συλλόγου Κώστα Βασ. Πάλλα, οι επισκέπτες γίνονται περισσότεροι.

Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Κώστα, όχι μόνο για τα καλά του λόγια, αλλά και για την αμέριστη συμπαράσταση και ενθάρρυνσή του στα πρώτα μου βήματα, καθώς επίσης για την προθυμία του να χρησιμοποιήσω ελεύθερα ό,τι κρίνω πως πρέπει να δημοσιευθεί, από την εφημερίδα.

Επιπροσθέτως θέλω να τον ευχαριστήσω δημοσίως για ό,τι έχει προσφέρει και θα προσφέρει στο χωριό, αφού είναι γνωστή η αγάπη του γι' αυτό και τους Σουλιμαίους.

Το anodorio.blogspot.com θα είναι στη διάθεση του Συλλόγου για ανακοινώσεις και προβολή των δραστηριοτήτων του.

Τα εξωκλήσια μας

Προφήτης Ηλίας 

Ο Προφήτης Ηλίας βρίσκεται στη Γρηγόραινα στη θέση Συρ-Θανάση και απέχει 1.100 μέτρα από την πλατεία του χωριού. Το παλιό εκκλησάκι βρίσκεται σε ένα υπέροχο μέρος με θέα τον Κυπαρισσιακό κόλπο, στην κορυφή της Μάλιζας. Επειδή η πρόσβαση ήταν δύσκολη, επιλέχθηκε η σημερινή του θέση που είναι προσβάσιμη σε όλους και κοντά στο χωριό.

Το γραφικό αυτό εκκλησάκι κατασκευάστηκε με δαπάνη του αειμνήστου Αναστασίου Αναγνωστόπουλου, σε αγρόκτημα ιδιοκτησίας Κων/νου Στρίγγλου, που δωρήθηκε για το σκοπό αυτό.

Το έργο αυτό έγινε με φροντίδα του αειμνήστου ιερέα Αλεξίου Ανδριόπουλου και της τότε Εκκλησιαστικής Επιτροπής.

Στη συνέχεια με μέριμνα του ομίλου γυναικών ''Η Σουλιμιώτισσα'', διαμορφώθηκε ο προαύλιος χώρος του, φτιαγμένος από πέτρα εναρμονισμένος με το περιβάλλον της Γρηγόραινας.

Το εκκλησάκι γιορτάζει στις 20 Ιουλίου, ημέρα του Προφήτη Ηλία. 

Άγιος Γρηγόριος - Άγιος Παντελεήμονας 

Ο Άγιος Γρηγόριος βρίσκεται στη Γρηγόραινα σε πανοραμική θέση και απέχει 2.500 μέτρα από την πλατεία του χωριού.

Τα έτη 2000-2001 με κοινή προσπάθεια της εκκλησιαστικής επιτροπής απαρτιζόμενης από τον αείμνηστο ιερέα Αλέξιο Ανδριόπουλο και τους Νικόλαο Δημ. Πάλλα, Δημήτριο Κων. Δεδεμάδη, Ιωάννη Δήμ. Ανδριόπουλο, τον αείμνηστο Αριστείδη Σωτ. Κόντο και τον όμιλο γυναικών ''Η Σουλιμιώτισσα'', ανακαινίσθηκε εκ θεμελίων ο ιερός ναός του Αγίου Γρηγορίου.

Κατασκευάστηκε προαύλιο περιτοιχισμένο με πέτρινη μάνδρα στο βορειοδυτικό τμήμα του, μαντρότοιχος στο ανατολικό τμήμα και καμπαναριό ύψους 3,5 μέτρων, στο αριστερό μέρος του εισερχομένου στο ναό.

Παραπλεύρως του προαυλίου κατασκευάστηκε πέτρινη βρύση με γούρνα, στην οποία τρέχει γάργαρο νερό από το Βουρντάτσι.

Το παλιό εκκλησάκι - η παράδοση λέει πως χτίστηκε από τους πρώτους οικιστές το 1350 - κατεδαφίστηκε επειδή ήταν ετοιμόρροπο και στο ίδιο μέρος χτίστηκε ο καινούργιος ναός. Στις 27 Ιουλίου του 2001 έγινε η πρώτη λειτουργία, μέσα σε μεγάλο θρησκευτικό ενθουσιασμό που είχε κυριεύσει τους πιστούς.

Σε μικρή απόσταση από την εκκλησία υπήρχε το πρώτο νεκροταφείο, το οποίο χρησιμοποιούσαν εκτός από τους χωριανούς μας και οι Λαπαίοι.

Το εκκλησάκι καθιερώθηκε να γιορτάζει στις 27 Ιουλίου, γιορτή του Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού και όχι στις 25 Ιανουαρίου γιορτή του Αγίου Γρηγορίου, για δύο λόγους: από τα θεμέλια του ναού τρέχει γάργαρο νερό που πηγάζει από το Βουρντάτσι και λόγω του ότι ο χειμώνας δυσκολεύει τους πανηγυρισμούς.

Παναγία στο Καμάρι

Ο ναός της Παναγίας στο Καμάρι βρίσκεται 6,1 χιλιόμετρα από την πλατεία του χωριού, πλησίον της θέσης Δρυμί και του χωριού Χαλκιά και κατασκευάστηκε το έτος 1350.

Το έτος 2001 με ενέργειες του Προέδρου του Συλλόγου Άνω Δωριτών Κων/νου Βασ. Πάλλα, του Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου Άνω Δωρίου Νικολάου Δημ. Πάλλα, του ομίλου γυναικών ''Η Σουλιμιώτισσα'' και με τη συμπαράσταση του αειμνήστου ιερέα Αλεξίου Ανδριόπουλου και της τότε Εκκλησιαστικής Επιτροπής, ανακαινίσθηκε ο Ιερός Ναός της Παναγίας.  
Συγκεκριμένα κατασκευάστηκε καινούργια στέγη σε σταυροειδή ρυθμό, έγινε εσωτερικό και εξωτερικό αρμολόι, πλακοστρώσιμο, μαντρότοιχος στον προαύλιο χώρο και επισκευάστηκε η καμάρα της πηγής του νερού.
Για την κατασκευή του έργου εκτός από τους Σουλιμαίους βοήθησαν με αξιοσέβαστα ποσά φίλοι Χαλκαίοι, Πλατανίτες, Δωραίοι, Αη Γιωργαίοι και λοιποί Σουλιμοχωρίτες και μη.
Το εκκλησάκι γιορτάζει στις 1 Σεπτεμβρίου, αρχή της Ινδίκτου.

Σημ: Πολλές από τις παραπάνω πληροφορίες είναι από την εφημερίδα ''ΤΑ ΝΕΑ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΜΑΙΩΝ''.